Heirs of Sorrow - Evadne

Stars, no message, worn by barren prayers

Apocalyptic skies where our fatal fates are blurred

We plead for more light of distant stars,

but their brightness fades in the blackness forever

We move away as falling, falling stars

We close our eyes with fear, too fear

We walk between water and mud

Into this dark moor of obsidian lakes

Beneath the mantle of mystic darkness

Our prayers shall drown in a grief as deep as our grave

We shed the light of our shames

We exhale the last breath among tears of absent glances

Our world faints towards despair

Heirs of sorrow, orphans of hope

Wailing with wrath that we have been born to lose

Stars, eternal lights in distance, oracles of time

Hidden by a blinding sun

We plead for more light of distant stars,

but their brightness fades in the blackness forever

We move away as falling, falling stars

We close our eyes with fear, too fear

Жұлдыздар, хабарсыз, бедеу дұғалар киетін

Біздің өлімге әкелетін тағдырымыз бұлыңғыр болатын апокалиптикалық аспан

Біз алыс жұлдыздардың нұрын айтамыз,

бірақ олардың жарықтығы қараңғыда мәңгілікке өшеді

Біз құлаған жұлдыздар болып жүреміз

Біз қорқыныштан көзімізді жұмамыз, тым қорқыныш

Біз су мен лайдың арасында жүреміз

Обсидиан көлдерінің мына қараңғы бұтасына

Мистикалық қараңғылық мантиясының астында

Біздің дұғаларымыз қабіріміздегідей терең қайғыға батады

Біз ұятымыздың нұрын шашамыз

Біз соңғы тынысты көрмеген көз жасының арасында  шығарамыз

Біздің әлем үмітсіздікке ұшырайды

Қайғы мұрагерлері, үміт жетімдері

Біз жоғалту үшін жаралғанымыз үшін ашуланып жылау

Жұлдыздар, алыстағы мәңгілік шамдар, уақыттың ояналары

Соқыр күн табан жасырады

Біз алыс жұлдыздардың нұрын айтамыз,

бірақ олардың жарықтығы қараңғыда мәңгілікке өшеді

Біз құлаған жұлдыздар болып жүреміз

Біз қорқыныштан көзімізді жұмамыз, тым қорқыныш