Le ragazze di Osaka - Eugenio Finardi

Mi sento strano e poco importante

Quasi fossi trasparente e poi

Resto fermo e non muovo niente

La sabbia scende molto lentamente

L’acqua è chiara e si vede il fondo

Limpido finalmente

Ma no, non voglio essere solo

Non voglio essere solo

Non voglio essere solo mai

Al nord del tempio di Kasuga

Sulla collina delle giovani erbe

Mi avvicinavo sempre di più a loro

Quasi per istinto

Sagome dolci lungo i muri

Bandiere tenui più sotto il sole

Passa un treno o era un temporale

Sì, forse lo era

Ma lei chinava il capo poco

Per salutare in strada

Tutti quelli colpiti da stupore

Da lì si rifletteva chiara

In una tazza scura

In una stanza più sicura ma no

Non voglio esser solo

Non voglio esser solo

Non voglio esser solo mai

Мен өзімді біртүрлі және маңызды емес сезінемін

Мен мөлдір болған сияқтымын, содан кейін

Мен бір орында тұрып, ештеңені қозғалтпаймын

Құм өте баяу түседі

Су мөлдір, түбін көруге болады

Ақыры анық

Бірақ жоқ, мен жалғыз қалғым келмейді

Мен жалғыз қалғым келмейді

Мен ешқашан жалғыз қалғым келмейді

Касуга храмының солтүстігінде

Жас шөптердің төбесінде

Мен оларға барған сайын жақын  бардым

Инстинктпен дерлік

Қабырғалардағы тәтті пішіндер

Күн астында жалаулар өшеді

Пойыз өтіп кетті немесе дауыл болды

Иә, болған шығар

Бірақ ол басын сәл иіп қалды

Көшеде сәлемдесу

Олардың барлығы таң қалды

Сол жерден ол анық көрініс тапты

Қараңғы шыныаяқта

Қауіпсізірек бөлмеде, бірақ жоқ

Мен жалғыз қалғым келмейді

Мен жалғыз қалғым келмейді

Мен ешқашан жалғыз қалғым келмейді