Le violon de mon père - Enrico Macias

Il peut vous raconter l’histoire de trois générations

Mais pourtant ce n’est jamais qu’un violon

Il berce les enfants, il MARIE LES plus grandS

C’est l’ami de toute la maison

Son corps est fait du bois, de l’arbre de la vérité

Ses cordes ont une voix que l’on ne peut pas imiter

C’est un livre d’histoire, le violon de mon père

Il a tant de mémoires, le violon de mon père

Un jour il m’a offert une guitare pour m’amuser

Et depuis je ne l’ai jamais quittée

C’est elle qui m’a donné cette envie de chanter

Que j’aimerais vous faire partager

C’est toute mon enfance que je revis à chaque fois

Quand je vois ceux qui dansent

Ou bien qui pleurent quand il est là

Sur le bateau où nous allions chercher notre avenir

Nous lui avons confié nos souvenirs

Il les a bien gardé et si vous en doutez

Il vous suffit de lui demander

Vous l’entendrez gémir quand il raconte nos malheurs

Vous le verrez sourire quand il raconte nos bonheurs

Ол сізге үш ұрпақтың тарихын айтып бере алады

Бірақ бұл ешқашан жай скрипка емес

Балаларды бесікке бөледі, үлкендерге ҮЙленеді

Ол бүкіл үйдің досы

Оның денесі ағаштан, ақиқат ағашынан жасалған

Оның ішектерінде еліктеуге келмейтін дауыс бар

Бұл тарих кітабы, әкемнің скрипкасы

Оның көп естеліктері бар, әкемнің скрипкасы

Бір күні ол маған ермек үшін гитара берді

Ал мен оны ешқашан тастамағандықтан

Менің ән айтуыма себепкер болған ол

Сіздермен не бөліскім келеді

Бұл менің бүкіл балалық шағым, мен әр кезде қайталаймын

Мен олардың билегенін көргенде

Немесе қасында жүргенде кім жылайды

Біз өз болашағымызды іздейтін кемеде

Біз оған естеліктерімізді сеніп тапсырдық

Ол оларды жақсы ұстады, егер сіз күмәндансаңыз

Тек одан сұра

Ол біздің қайғы-қасіретімізді айтқан кезде оның ыңыранғанын естисіз

Қуаныштарымызды айтып күлгенін көресіз