Я бы хотела жить с вами - Елена Камбурова

…Я бы хотела жить с Вами

В маленьком городе,

Где вечные сумерки

И вечные колокола.

И в маленькой деревенской гостинице —

Тонкий звон

Старинных часов — как капельки времени.

И иногда, по вечерам, из какой-нибудь мансарды —

Флейта,

И сам флейтист в окне.

И большие тюльпаны на окнах.

И может быть, Вы бы даже меня любили…

Посреди комнаты — огромная изразцовая печка,

На каждом изразце — картинка:

Роза — сердце — корабль.

—

А в единственном окне —

Снег, снег, снег.

Вы бы лежали — каким я Вас люблю: ленивый,

Равнодушный, беспечный.

Изредка резкий треск

Спички.

Папироса горит и гаснет,

И долго-долго дрожит на ее краю

Серым коротким столбиком — пепел.

Вам даже лень его стряхивать —

И вся папироса летит в огонь.

...Мен сенімен бірге тұрғым келеді

Шағын қалада,

Мәңгілік ымырт қайда

Және мәңгілік қоңыраулар.

Ал шағын ауыл қонақүйінде -

нәзік қоңырау

Антикалық сағаттар уақыт тамшылары сияқты.

Кейде, кешке, шатырдан -

флейта,

Ал флейташының өзі терезеде.

Ал терезелердегі үлкен қызғалдақтар.

Мүмкін сен мені жақсы көретін шығарсың...

Бөлменің ортасында үлкен плиткалы пеш бар,

Әрбір тақтайшада сурет бар:

Раушан - жүрек - кеме.

—

Және бір терезеде -

Қар, қар, қар.

Сіз өтірік айтар едіңіз - мен сізді қалай жақсы көремін: жалқау,

Енжар, алаңсыз.

Кейде өткір жарықшақ

Матчтар.

Темекі жанып, сөнеді,

Және оның шетінде ұзақ, ұзақ уақыт бойы дірілдейді

Сұр түсті қысқа баған – күл.

Сіз оны сілкіп тастауға тым жалқаусыз -

Ал темекінің бәрі отқа ұшады.