Un Repasito - El Barrio

Después de haber pasao los cuarenta,

Después de haber pedio mil deseos,

De cantarle a los caños de meca,

De sentirme un castigao en tu recreo,

Después de cartear a los poetas,

De anudar el tormento y el miedo,

Y aunque que huelas a flor de canela

Y con los años mueras en el recuerdo,

Aunque me cambie la moda, musa del alba,

Empecé en esta historia majara con mi guitarra.

Hoy tengo que decirles a todos esos señores

Que nunca me quisieron,

Que se metan sus medios por sus santos cojones.

Que con un boca a boca se hizo mi camino,

No es crónica de loca,

Ni sale de mi boca algo que no he vivio.

He caminado por playas de invierno,

Por último fui viejo verano,

De siempre he sonado flamenco,

No he sido maestro del fracaso,

Enero surestó mi comienzo,

Soñé con patios de naranjos,

No tuve lágrimas de hierro,

Fuí ángel y ave de paso.

Hice que mi amor llorara

Por la cruel ausencia,

He gritado calla, calla

Ante la impotencia.

Permítame decirles a todos estos señores

Que siempre he sido raro,

Que el coco ha trucado retales y rencores.

Circo de primavera, insomnio de un vacío,

Sois viento de otras tierras,

Ya no os vale la pena ni el monte del olvio.

Escribo desde el viejo gades mi sutil diario,

Me he sentido a veces tonto enamorao

De una vieja historia de una mujer morena.

La vida me ha enseñado que hay amigos

Y ratones coloraos,

Que sin una cartera a veces dan de lao

Y otras estando contigo se llaman colegas

Despues de haber pasao los cuarenta…

Hice que mi amor llorara

Por la cruel ausencia

He gritado calla, calla

Ante la impotencia.

Permitame decirles a todos estos señores,

Que no vale la pena, que cuando un tema pega

Se cuelgan los honores.

La dueña de mi alma, mi música y la vida,

Noches desesperadas que veo por mi ventana curadas mis herias.

Hoy tengo que decirles a todos esos señores

Que nunca me quisieron,

Que se metan sus medios por sus santos cojones.

Que con un boca a boca se hizo mi camino,

No es crónica de loca,

Ni sale de mi boca algo que no he vivio.

Despues de haber pasao los cuarenta…

(Gracias a Manoly por esta letra)

Қырықтан асқан соң,

Мың тілек айтқан соң,

Меккенің құбырларына ән айтудан,

Үзіліс кезінде өзіңізді жазаланғандай сезініп,

Ақындарға хат жіберген соң,

Азап пен қорқынышты түйіндеуден,

Сіз корица гүлінің иісін сезсеңіз де

Өлген жылдарыңызбен естелікте,

Сәнімді өзгертсем де, таңның музасы,

Мен бұл ақылсыз оқиғаны гитарамен бастадым.

Бүгін мен сол мырзалардың бәріне айтуым керек

олар мені ешқашан сүймеген,

Олардың медиасын өздерінің қасиетті шарларына салыңыз.

Менің жолым бір ауыз сөзбен жасалған,

Бұл жындылықтың созылмалы түрі емес,

Сондай-ақ аузымнан басымнан өтпеген нәрсе шықпайды.

Мен қысқы жағажайларда серуендегенмін,

Ақыры мен ескі жаз болдым,

Мен әрқашан фламенконы естідім,

Мен сәтсіздіктің шебері болған жоқпын,

Қаңтар менің бастауым болды,

Мен апельсин ағаштары бар қоршауларды армандадым,

Темірдің көз жасым жоқ,

Мен періште мен өткінші құс болдым.

Мен махаббатымды жылаттым

Қатыгез жоқтық үшін,

Мен үндеме, үндеме деп айқайладым

Импотенцияға тап болды.

Осы мырзалардың бәріне айтайын

Мен әрқашан біртүрлі болғанмын,

Кокос жаңғағында жалған сынықтар мен кек бар.

Көктемгі цирк, бос ұйқысыздық,

Өзге елден келген желсің,

Енді ол сізге де, ұмыту тауына да тұрмайды.

Мен өзімнің нәзік күнделігімді ескі гадтерден жазамын,

Махаббатта өзімді ақымақ сезіндім

Қараңғы әйелдің ескі әңгімесінен.

Өмір маған достардың бар екенін үйретті

және қызыл тышқандар,

Әмиянсыз олар кейде лао береді

Ал сізбен бірге болғандарды әріптестер деп атайды

Қырықтан асқан соң...

Мен махаббатымды жылаттым

Қатыгез жоқтығы үшін

Мен үндеме, үндеме деп айқайладым

Импотенцияға тап болды.

Осы мырзалардың бәріне айтарым:

Бұл оған тұрарлық емес екенін, бұл тақырып хит кезде

Құрмет грамоталары ілінген.

Жанымның, әнімнің, өмірімнің иесі,

Терезеден көрген үмітсіз түндер менің жараларым жазылды.

Бүгін мен сол мырзалардың бәріне айтуым керек

олар мені ешқашан сүймеген,

Олардың медиасын өздерінің қасиетті шарларына салыңыз.

Менің жолым бір ауыз сөзбен жасалған,

Бұл жындылықтың созылмалы түрі емес,

Сондай-ақ аузымнан басымнан өтпеген нәрсе шықпайды.

Қырықтан асқан соң...

(Осы сөздер үшін Манолиге рахмет)