Хагакурэ - Эйсик, Нигатив

Еще младенцем я был отдан в Монастырь,

Где провел детство, изучал Мудрости средства,

Шао-Линь двадцать лет защищал меня от бедствий,

По соседству с Тибетом я стал Воином и Поэтом,

Наконец-то пошел на южные земли,

В места, где тесно повсеместно

Жили в прерьях семьи моих предков,

И если я отдыхал в пути, то очень редко —

Спешил разыскать отца и мать, дабы защищать,

Оберегать, и охранять их покой каждой своей клеткой!

И надо спешить, чтоб быть дома, прибыть должно мне

К весне — нить Закона, без стона, грома, лечь, пить

И чтобы покурить Зеленого дракона... Я стопорился!

М-м-м-м-м… Мудрее становился!

Но утром однажды, утолив жажду, уже достал огниво,

Но тут — что за диво!

Невыносимо красива прошла Дева!

Взглядом своим Самурая сразила!

Спалила без огней!

Я проследил за ней отважно меж теней даже,

По вечеру пришел искать с ней встречи:

Я приготовил речи, за пояс заткнул меч,

Начал стеречь свет свеч под её окном,

Борясь со своим сном!

Борясь со своим сном...

Взяв свой меч-речь, подняв ворот, я покинул Монастырь,

Направившись в город — Южный Шао-Линь,

Дорога, Воин — порода народа,

Погода — шепчет, книга — лечит,

Делать нечего — я бубенчиками меченный,

Подхожу к пруду — ближе к берегу

Вижу, как Луну, прекрасную Госпожу!

Аж до тепла расплавила!

Вот это тело!

Она белье полоская тихо песни пела.

Где видел её — я задумался, нехотя,

Присмотревшись, узнал в ней дочь библиотекаря!

Для встречи на вечер — мне нужен план!

Раскрыть тюльпан, тема «Под таран стан»:

Сам на закате подкачу к ней под окно,

Главное — выманить ее, а там — все равно!

По ночи — темно, лечить давно дано:

Цветы, фрукты, ягоды, плюс красное вино

И слово равно — халва, кино…

— Скинь кимоно, испей бойца зерно!

Короче, расклад — точен,

Но рано палиться — сегодня ты — моя,

Моя царица, не обломай ногтей —

Выжимкой ситца, я ж пока пойду...

Следующая страница!

Ночь разорвала лучи Солнца.

Подойдя к ее дому, я увидел незнакомца!

Срывая напас, догнал, что он чужой!

— Эй, ты, а ну стой!

— Твое Кун-фу — старое Кун-фу!

Щас как въебу!

Сто пудов!

— Да ну!

Лечишь, что я выгребу!

— Кодекс чести — часть Воина натуры!

Тогда пойдём припьем сакэ!

— Внатуре!

Мені сәби кезімде монастырға жіберді,

Балалық шағы өткен жерде, Құралдар даналығын үйренді,

Шао-Лин мені жиырма жыл бойы апаттан қорғады,

Тибет маңында мен жауынгер және ақын болдым,

Ақыры оңтүстік жерлерге кетті,

Барлық жерде адам көп болатын жерлерге

Менің ата-бабамның әулеттері далада,

Егер мен жолда демалсам, өте сирек -

Мен қорғау үшін әкем мен анамды табуға асықтым,

Әр ұяшықпен олардың тыныштығын қорғаңыз және қорғаңыз!

Ал мен үйде болуға асығуым керек, жетуім керек

Көктемде - Заңның жібі, ыңылдамай, күн күркіремей, жатып, ішіңіз

Ал Жасыл Айдаһарды шегу үшін... Мен тоқтап қалдым!

М-м-м-м-м ... Дана болды!

Бірақ бір күні таңертең шөлін қандырып, ол қорапты шығарды,

Бірақ мұнда - қандай керемет!

Бикеш адам төзгісіз әдемі өтті!

Ол самурайды көзімен өлтірді!

Отсыз жанды!

Көлеңке арасында да оның соңынан ердім,

Кешке ол онымен кездесу іздеп келді:

Мен баяндамалар дайындадым, белдігіме қылыш қадым,

Терезе астындағы шамдардың жарығын қорғай бастады,

Ұйқыңызбен күресіңіз!

Ұйқыңмен күресу...

Қылыш сөзімді алып, қақпаны көтеріп, монастырдан шықтым,

Қалаға бару - Оңтүстік Шао-Лин,

Жол, Жауынгер - адамдар тұқымы,

Ауа райы сыбырлайды, кітап емдейді,

Ештеңе жоқ - мен қоңыраулармен белгілендім,

Мен тоғанға барамын - жағаға жақынырақ

Көремін, Ай сияқты, сұлу ханым!

Жылылыққа дейін еріген!

Міне, дене!

Ол іш киімді ақырын айтты, ән айтты.

Мен оны қай жерде көрдім - деп ойладым мен құлықсыз,

Жақсылап қарап отырып, кітапханашының қызы екенін таныдым!

Кешке кездесу үшін - маған жоспар керек!

Қызғалдақты аш, тақырыбы «Қошқар астында»:

Мен күн батқанда терезенің астына соғып аламын,

Ең бастысы - оны еліктіру, және бұл маңызды емес!

Түнде қараңғы, оны емдеуге бұрыннан бері берілген:

Гүлдер, жемістер, жидектер, сонымен қатар қызыл шарап

Ал сөз тең - халва, кино ...

- Кимоноңызды тастаңыз, күрескердің дәнін ішіңіз!

Қысқасы, туралау дәл,

Бірақ жануға әлі ерте - бүгін сен менікісің,

Менің ханшайымым, тырнақтарыңды үзбе -

Чинтзді қысыңыз, мен қазір барамын ...

Келесі бет!

Түн күн сәулесін бұзды.

Мен оның үйіне жақындағанымда бейтаныс адамды көрдім!

Шабуылды жұлып алып, мен оның бейтаныс екенін түсіндім!

- Эй, сен, тоқта!

«Сенің кунг-фу ескі кунг-фу!»

Дәл қазір, қалай блять!

Жүз фунт!

- Қойшы!

Мен тырмалаймын деп емдеңіз!

- Ар-намыс кодексі табиғат жауынгерінің бір бөлігі!

Олай болса саке ішейік!

- Шынымен!