Туман - Нигатив

Медленно плыл в городе туман

Я не забыл горе от ума

Я не остыл и не потерял

Ту веру в лучшее

Медленно плыл в городе туман

Я не забыл горе от ума

Где-то луч света и радуга

Там за тучами

Это как скорый поезд: все заняты места

И здесь каждый порознь свои дни листал

Сгинула весна, бурная юность

Ночи длинные без сна, буйный разгул весь

За окнами где-то мелькало знойное лето

И спокойный блеклый свет его едва и след оставил

Раздали пледы, веет холодом, кружит листва

Медленно за город городом нас мчит состав

И тебе виден снег уже и, кажется вот-вот

Тебя срежут как передержанный, перезревший плод

И мечется душа, бьётся в страхе: бежать куда?

В полумраке ночей зябких воздух сжал туман

Не видно неба синего, застыло обессиленное

Спотыкаясь, носилось, да шептало: "Прости меня"

И прорывался луч света клубов этих между

Как раз тогда, когда рассудок утратил надежду

Медленно плыл в городе туман

Я не забыл горе от ума

Я не остыл и не потерял

Ту веру в лучшее

Медленно плыл в городе туман

Я не забыл горе от ума

Где-то луч света и радуга

Там за тучами

Гулял по парку, глядя украдкой на часы

Сперва негодовал, закипал, устал, остыл

Ты снова опоздала, бросив мне к ногам: "Прости"

Себя так оправдала, но вновь доводы пусты

Я даже не рассержен, уже не будет как прежде

Безудержной нежности, ни буйства, ни бешенства

Первых подснежников наших и след простыл

Жаркой страсти лета нет и неведом стыд

Одета, накрашена ярко, ну прямо до наглого

Ну, я то знаю, для того, чтобы раздеться наголо

Днём тепло, ночь прохладна – и так каждый раз

И ты верна себе, как и манере опаздывать

Я, минимум, раз 8 готов был тебя бросить

Моя уму непостижимо любимая осень

Я остаюсь, и пусть летит на юг птиц караван

Я остаюсь, меня пленил твой густой туман

Медленно плыл в городе туман

Я не забыл горе от ума

Я не остыл и не потерял

Ту веру в лучшее

Медленно плыл в городе туман

Я не забыл горе от ума

Где-то луч света и радуга

Там за тучами

Қалада тұман баяу көтерілді

Мен санадан мұңды ұмытқан жоқпын

Мен тоңбадым, жеңілмедім

Ең жақсыға деген сенім

Қалада тұман баяу көтерілді

Мен санадан мұңды ұмытқан жоқпын

Бір жерде жарық сәулесі мен кемпірқосақ

Бұлттардың артында

Бұл жылдам пойыз сияқты: барлық орындар алынды

Міне, әркім өз күндерін бөлек парақтады

Көктем кетті, дауылды жастық

Ұйқысыз ұзақ түндер, жабайы сауық-сайран

Терезелердің сыртында бір жерде ызғарлы жаз жыпылықтайды

Ал оның сабырлы, сөнген сәулесі ізін әрең қалдырды

Олар көрпе таратты, ол салқын соғады, жапырақтар айналады

Қаладан баяу шығып, қала бізді композицияға асығады

Сіз қарды қазірдің өзінде көруге болады және бұл шамамен көрінеді

Артық піскен, піскен жеміс сияқты кесіліп кетесіз

Ал жан асығады, қорқып соғады: қайда жүгіру керек?

Суық түндердің ымыртында тұман ауаны сығып алды

Көк аспан көрінбейді, таусылғандар қатып қалды

Сүрініп, асығып, сыбырлап: «Кешір мені»

Осы үйірмелер арасында жарық сәулесі өтті

Ақыл үмітін жоғалтқан кезде

Қалада тұман баяу көтерілді

Мен санадан мұңды ұмытқан жоқпын

Мен тоңбадым, жеңілмедім

Ең жақсыға деген сенім

Қалада тұман баяу көтерілді

Мен санадан мұңды ұмытқан жоқпын

Бір жерде жарық сәулесі мен кемпірқосақ

Бұлттардың артында

Саябақта серуендеп, сағатқа жасырын қарап

Әуелі ашуланып, қайнап, шаршап, суытып кетті

Сіз тағы да кешіктіңіз, аяғыма лақтырып: «Кешіріңіз»

Ол өзін осылай ақтады, бірақ тағы да дәлелдер бос

Мен тіпті ашуланбаймын, бұрынғыдай болмайды

Шексіз нәзіктік, зорлық-зомбылық, ашу-ыза жоқ

Алғашқы қар бүршігіміз бен ізіміз суық тиді

Жаздың ыстық құмарлығы да, ұяты да белгісіз

Киінген, әдемі жасалған, жақсы, намыссызға дейін

Мен мұны жалаңаш шешіну үшін білемін

Күндіз жылы, түн салқын - әр уақытта солай

Сіз өзіңізге адалсыз, сонымен бірге кешіктіру мәнері де

Сізден кем дегенде 8 рет кетуге дайын болдым

Менің ойым – түсініксіз аяулы күз

Мен қалып, құс керуені оңтүстікке ұшып кетсін

Қалдым, қалың тұманыңа баурадым

Қалада тұман баяу көтерілді

Мен санадан мұңды ұмытқан жоқпын

Мен тоңбадым, жеңілмедім

Ең жақсыға деген сенім

Қалада тұман баяу көтерілді

Мен санадан мұңды ұмытқан жоқпын

Бір жерде жарық сәулесі мен кемпірқосақ

Бұлттардың артында