Человек закинул сети - Егор и Наталия Лансере

Человек закинул сети в волны,

Скоро вытащил он невод полный: Рыбы, крабов…

Рак, что пятится назад, Черепаха - сонный взгляд,

Там креветки и ужи, и колючие ежи.

Человек закинул сети снова,

И пришли послушать Божье Слово Рыбы, крабы…

Рак, что пятится назад, Черепаха сонный взгляд,

И креветки и ужи, и колючие ежи.

Времени прошло едва ли, солнце светит,

У причала полежали наши сети.

Подошел рыбак, и «Ах!»

Только рыба там, в сетях.

Остальные как смогли, Все обратно уползли…

Плавильники ты не приклеишь, Чешуёй не обрастешь.

Черепахою родился – снова в море уползешь

Если ты родился рыбой – будешь в неводе ловца,

Он поймал тебя средь моря по желанию Отца,

Горячо тебе под солнцем, Но ты должен умереть,

Чтобы твой Отец Небесный Жизнью мог твоей владеть.

Адам торды толқынға лақтырды,

Көп ұзамай ол толық торды шығарды: Балық, шаяндар ...

Артқа қозғалатын ісік, Тасбақа - ұйқышыл көзқарас,

Асшаяндар мен жыландар және тікенекті кірпілер бар.

Әлгі адам тағы да торларын тастады

Ал балықтар, шаяндар Құдай Сөзін тыңдауға келді...

Артқа қозғалатын ісік, Ұйқысы бар тасбақа,

Ал асшаяндар мен жыландар және тікенді кірпілер.

Уақыт әрең өтті, күн жарқырайды,

Біздің торлар пирсте жатты.

Бір балықшы келіп: «Аа!»

Тек балықтар сонда, торларда.

Қалғандары, мүмкіндігінше, бәрі кері оралды ...

Балқытсаң жапсырмас, Таразы өспейді.

Тасбақа болып туылған - қайтадан теңізге жорғалайсың

Балық болып тусаң, аңшының торында боласың,

Әкенің қалауымен сені теңіздің ортасынан ұстап алды,

Сіз күн астында ыстықсыз, бірақ өлуіңіз керек

Көктегі Әкең өміріңді иемденуі үшін.