Сон - Дубовый Гаайъ

Мне хочется быть сном, мягким как запах цветка,

Мне хочется быть сном, плывущим сквозь облака.

Ломающим явь на щепки часов и на обломки дней,

Мне хочется быть сном, в котором я бы увиделся с ней.

Ветер с полей моих снов приносит лишь тёплую ночь,

И дождь умывает рассвет, как наяву, точь-в-точь.

Смогу ли я стать сном ушедших друзей, мне ответит табачный дым

И сколько мне надо ждать, и буду ли я цветным.

Мне хочется быть сном, в котором печаль умрёт,

Мне хочется быть сном, где хотя бы кто-то не мрёт.

Но будет ли так, я узнаю потом, прижимая подушку к лицу,

Мне хочется быть сном.

Я буду им, если усну.

Мен арман болғым келеді, гүлдің иісі сияқты жұмсақ,

Мен бұлттардың арасында қалқып жүрген арман болғым келеді.

Шындықты сағаттар мен күндердің үзінділеріне бөлу,

Мен оны көретін арман болғым келеді.

Арманымдағы егістіктен соққан жел жылы түнді ғана әкеледі,

Ал жаңбыр таңды шайып кетеді, шын мәнінде, дәл.

Мен кеткен достардың арманына айнала аламын ба, темекі түтіні маған жауап береді

Ал мен қанша күтуім керек, мен боямасыз ба.

Мен қайғы өлетін арман болғым келеді

Тым болмаса біреу өлмейтін арман болғым келеді.

Бірақ солай бола ма, жастықты бетіме басып, кейін білемін,

Мен арман болғым келеді.

Мен ұйықтап қалсам, мен ол боламын.