Чёрный город - Дубовый Гаайъ

Мой чёрный город спит тревожным сном

Спят чёрные дома в городе моём

Спит чёрный асфальт, но яркий луч фонаря

Не спит не сплю и я

И я взрываю косяк я уплываю в даль

На моих ладонях пылью остаётся шмаль

Меня манит чернота меня зовёт город мой

Что ты идёшь?

Я беру тебя с собой

Шум пустоты давящий на уши звон

Одинокий прохожий лунный свет со всех сторон

Надпись на заборе впечатляет …

А ну давай давай сильнее ветер дуй

Ветер гони ты на хрен ночь

Я запаренный, но всё же я готов тебе помочь

Мы прогоним её не оставив даже тень

Потом косяк на двоих и будет новый день

Ветер гонит мусор над домами край зари

Мой город я с тобой и всегда со мною ты

Где-то в утреннем тумане слышна сирена

Что-то дёрнулось внутри это измена

На мокром тротуаре уже сухая плешь

Солнце греет землю меня греет хэш

Солнечный свет играет в битом стекле

Как одинокие мысли в моей голове

Менің қара қалам мазасыз түспен ұйықтайды

Менің қаламдағы ұйықтап жатқан қара үйлер

Ұйқыдағы қара асфальт, бірақ шамның жарқыраған сәулесі

Мен ұйықтамаймын, мен де ұйықтамаймын

Ал мен буынды жарып жіберемін, алысқа қалқып кетем

Шмал алақанымда шаң болып қала береді

Қараңғылық шақырады, Қалам шақырады

Не істеп жатырсың?

Мен сені өзіммен бірге аламын

Құлақтарды басқан бос дыбыс

Жан-жақтан жалғыз өтіп бара жатқан ай сәулесі

Шарбақтағы жазу әсерлі екен...

Жүр, желді қаттырақ соқайық

Жел сені түнде тозаққа апарады

Мен буланып жатырмын, бірақ мен сізге көмектесуге дайынмын

Көлеңкесін қалдырмай айдап саламыз

Содан кейін екіге арналған бірлескен және жаңа күн болады

Таң атқанда жел қоқыстарды үйлердің шетіне апарады

Менің қалам мен сенімен біргемін, сен әрқашан менімен біргесің

Бір жерде таңертең тұман сирена естіледі

Осының ішінде бір нәрсе дірілдеп тұрғаны – сатқындық

Ылғал тротуарда қазірдің өзінде құрғақ тақыр дақ бар

Күн жылытады жер мені жылытады Хаш

Күн сәулесі сынған әйнекте ойнайды

Менің басымдағы жалғыз ойлар сияқты