Осень - Дубовый Гаайъ

О стекло сырого воздуха я бьюсь головой,

Капли осеннего дождя по мне стекают рекой.

Я умываюсь осенью, последнее тепло

И под порывы ветра грусти подставляю лицо.

Моя грусть - не о других, не о себе самом,

Это всё просто осень, грусть о чем-то другом,

Осень жжет воспоминанья на последних кострах,

Я умираю, как ребенок, на осенних руках.

Осень шепчет ветрами, что-то шепчет и просит,

И очень хочется плакать, точно так же, как осень,

Она приходит на землю каждый год в тот же час,

Но приходит не ко всем, а к кому-то из нас.

Осень льется дождями на могилы сыновей,

А сыновья где-то рядом плачут вместе с ней,

Ветер грусти сорвал все их последние мечты

Они плачут, они знают о том, что мертвы

Осень прячет в туман свои серые дни,

Как в дым дешевых сигарет, я прячу мысли свои.

Мои чувства уходят вместе с осенью в путь,

Оставляя мне на память только слезы и грусть.

Осень, ты уйдешь, как уходит дурман,

Из початой бутылки я наполню стакан.

Я вспомню о тебе, и я выпью до дна,

Извини меня осень, но ты сама уже мертва.

Ылғалды ауаның стаканында мен басымды ұрдым,

Күзгі жаңбырдың тамшылары өзенімнен ағып жатыр.

Күзде бетімді жуамын, соңғы жылу

Ал мұңды желдің екпіні астында мен бетімді ауыстырамын.

Менің мұңым басқаларға емес, өзіме қатысты емес,

Бұл жай ғана күз, басқа нәрсеге қайғы,

Күз соңғы оттарда естеліктерді күйдіреді,

Күз құшағындағы баладай өліп жатырмын.

Күз желмен сыбырлап, бірдеңені сыбырлап, сұрайды.

Күз сияқты жылағым келеді,

Ол жерге жыл сайын бір сағатта келеді,

Бірақ бұл бәріне емес, кейбірімізге келеді.

Күз жауады ұлдардың зиратына,

Жақын жерде ұлдары онымен бірге жылап жатыр:

Мұңды жел олардың соңғы армандарын да жұлып әкетті

Олар жылайды, өлгендерін біледі

Күз сұр күндерін тұманға жасырады,

Арзан темекінің түтініндей мен өз ойымды жасырамын.

Сезімдерім жолдағы күзбен бірге жүреді,

Маған тек көз жас пен қайғы қалды.

Күз, сен кетесің, доп жапырақтары сияқты,

Ашық бөтелкеден мен стақанды толтырамын.

Мен сені есіме аламын, мен түбіне дейін ішемін,

Кешіріңіз, күз, бірақ сіз өзіңіз өлгенсіз.