The Quiet Storm - Draconian

We stumble through life

Shedding the same tears

Forming the same stream

Asking the same questions

Dreading the new day

It’s so quiet here

Still violence is speaking

I close my eyes

A storm is coming

A spiral of conversion;

Broods from the core of stone-wielded luster

Yes, a storm is certainly coming…

Feel the surge

Rapidly we reach for clenched hands to save us

…and we see ourselves for the first

Time as the ones we truly are

As we bleed, as we die

Hands emaciated folds around our hearts

As we stand in line to leave this life;

To embrace the fear

To wear the crown of an empire never meant to be

Walking in circles

Reaping the afterglow

A human affliction drowning the undertow

I’d rather understand from where my tears derive

To accept the sadness of knowing and

Relieving the long lost hope

Than pursue the tarnished ways of man

But we exist here…

And we cry at night

Біз өмірден сүрінеміз

Бірдей көз жасын төгу

Бірдей ағынды қалыптастыру

Бірдей сұрақтар қою

Жаңа күннен қорқу

Бұл жер өте тыныш

Әлі де зорлық-зомбылық сөйлеуде

Мен көзімді жамамын

Дауыл  келе жатыр

Конверсия спиралы;

Таспен жарқыраған жылтырдың өзегінен шыққан ұрпақтар

Иә, дауыл, әрине, келе жатыр ...

Толқынды сезініңіз

Біз тез құтқару үшін ұсылған қолдарға жетеміз

…және біз өзімізді бірінші рет көреміз

Уақыт шын                        шын            шын           шын               шын          шын               шын       шын           шын        шын         шын        шын               шын дай     уақыт уақыт

Қан кеткенде, өлгенде

Жүрегіміздің айналасындағы арық қолдар

Біз бұл өмірден кету кезегіне тұрамыз;

Қорқынышты қабылдау үшін

Империяның тәжін кию ешқашан болмады

Шеңберлерде  жүру

Артқы жарқырауды жинау

Су түбін суға батырған адам азабы

Мен көз жасымның қайдан шыққанын түсінгенім жөн

Білудің мұңын қабылдау         

Көптен бері үзілген үмітті сейілту

Адамның тозған жолын қуғанша

Бірақ біз осында бармыз…

Ал түнде жылаймыз