Deepest Part Of Me - Dougie MacLean

We are not made of stone

We’re half way there and half way gone

We bend and believe

In the strength of the light in the signs we receive

And we are not careful clear

We struggle on from year to year

And on the waves of our fate

We drift like the boat that has anchored too late

But I’m not alone

In the force of this wildest unknown

For she is the deepest part of me

She is the deepest part of me

We do not have the truth to tell

Some have flown while others fell

And what seemed to be right

Now darkens our way and clouds in our sight

And we do not have the eyes to see

The magic and the mystery

And the place that they fill

That allows us to sleep so silent and still

But I’m not alone

In the force of this wildest unknown

For she is the deepest part of me

She is the deepest part of me

And when resolution seems so far away

Time always turns into the light of day

And see me when I lose the place

Stumble blindly fall from grace

We’re filled with the need

To shout out aloud to follow to lead

And we are not made of stone

We’re half way here and half way gone

But we bend and believe

In the strength of the light in the signs we receive

But I’m not alone

In the force of this wildest unknown

For she is the deepest part of me

She is the deepest part of me

Біз тастан жасалған жоқпыз

Біз жарты жолға жеттік және жарты жолда қалдық

Біз бүгіліп, сенеміз

Біз қабылдайтын белгілердегі жарықтың күшімен

Біз анықтамаймыз

Біз жылдан жылға күресеміз

Біздің тағдырымыздың толқынында

Тым кеш зәкір қалған қайық сияқты біз ақтай жөнелеміз

Бірақ мен жалғыз емеспін

Осы ең жабайы белгісіз күшінде

Өйткені ол менің ең терең жерім

Ол менің ең терең жерім

Бізде айтуға шындық жоқ

Кейбіреулері ұшса, басқалары құлады

Және не дұрыс болып көрінді

Енді жолымызды қараңғылап, көз алдымызда бұлт пайда болды

Бізде көруге көзі жоқ

Сиқыр мен жұмбақ

Және олар толтыратын орын

Бұл бізге сонша үнсіз және тыныш ұйықтауға  мүмкіндік береді

Бірақ мен жалғыз емеспін

Осы ең жабайы белгісіз күшінде

Өйткені ол менің ең терең жерім

Ол менің ең терең жерім

Ажыратымдылық өте алыс болып көрінгенде

Уақыт әрқашан күн сәулесіне айналады

Мен орын жоғалтқан кезде мені көр

Соқыр сүрініп, рақымнан құлау

Біз қажеттілікке толымыз

Көшбасшылыққа бару үшін дауыстап айқайлау 

Біз тастан жасалған жоқпыз

Біз жарты жолда қалдық және жарты жолдан кеттік

Бірақ біз бүгіліп, сенеміз

Біз қабылдайтын белгілердегі жарықтың күшімен

Бірақ мен жалғыз емеспін

Осы ең жабайы белгісіз күшінде

Өйткені ол менің ең терең жерім

Ол менің ең терең жерім