In Vengeful Embrace - Disillusion

There was an echo, an old sore,

A bewildering reflection.

No winds, but cricket chirps

alongside to the trail.

Traces before me.

Something flitting across.

Maybe a shadow, a famine imagery.

A pasture on the left repeals my worry

That no soul had been here before me As at this glimpse of joy appeared

A long lost fiend who spoke to me:

Welcome, brother.

Welcome, traitor.

Welcome, ever longed-for Intimate.

Repent and atone in vengeful embrace.

In vengeful embrace.

I was seized with mere fear

As at his words I did recall

A face, a name, my frailty.

A tragedy in december snow.

And all turned into rampant

Tendrils entwined about my neck.

A mist gathered where suns would be And again he did speak to me Welcome, brother.

Welcome, traitor.

Welcome, ever longed-for Intimate.

Repent and atone in vengeful embrace.

In vengeful embrace.

She burdened me with her kiss

Bedecked garment in the clear

Yearned for her in fetters sweet

That were never meant to release.

December’s virgin snow

A tender touch at ease

let luster grow in her eyes

At our chalet in conceal.

And she burdened me with her kiss

Bedecked garment in the clear

Yearned for her in fetters sweet

Never meant to release.

When luster passed from her eyes.

Again there was this echo,

an old sore torn wide open,

This bewildering reflection.

I did repel, but never repented.

Oh brother, traitor.

Ever longed-for Intimate

Woe betide you

For you stole what was mine.

Жаңғырық, ескі жара пайда болды,

Таң қалдыратын рефлексия.

Желдер жоқ, бірақ крикет шырылдауы

іздің қасында.

Менің алдымда іздер.

Бірдеңе ұшып жатыр.

Мүмкін, көлеңке, ашаршылық бейнесі.

Сол жақтағы жайылым уайымымды жояды

Менен бұрын мұнда бірде-бір жан болмағанын Сол кезде қуаныш көрілді

Менімен       көптен  адасып       сөйлеген                                сөйлеген                             сөйлеген                          сөйлеген                            сөйлеген                                    сөйлеген                                                             �

Қош келдің, ағайын.

Қош келдіңіз, сатқын.

Қош келдіңіз, әрқашан аңсаған Intimate.

Кек құшағында өкініп, кешіріңіз.

Кек құшағында.

Мені қорқыныш биледі

Оның сөздері есіме түсіп кетті

Бет-әлпетім, есімім, әлсіздігім.

Желтоқсандағы қардағы қайғылы оқиға.

Және бәрі кең тарағанға айналды

Сіңірлерім мойыныма оралған.

Күн түсетін жерге тұман жиналды, ол маған тағы да сөйледі Қош келдің, аға.

Қош келдіңіз, сатқын.

Қош келдіңіз, әрқашан аңсаған Intimate.

Кек құшағында өкініп, кешіріңіз.

Кек құшағында.

Ол маған сүйісімен ауыртпалық түсірді

Ашық жерде төселген киім

Оны қатты аңсадым

Бұл ешқашан шығаруға арналмаған.

Желтоқсанның тың қары

Нәзіктік жеңіл  жанасу

оның көзінде жылтыр болсын

Жасырын шаледе.

Және ол өз сүйісімен маған ауыртпалық түсірді

Ашық жерде төселген киім

Оны қатты аңсадым

Ешқашан шығару ниетім жоқ.

Көзінен жылтыр өткенде.

Тағы да осы жаңғырық болды,

 жарылған ескі жара,

Бұл таң қалдыратын рефлексия.

Мен жазардым, бірақ ешқашан өкінбедім.

О бауырым, сатқын.

Интимді аңсаған

Саған қасірет

Өйткені сен менікі нәрсені ұрладың.