The Yew Tree - Dick Gaughan

A mile frae Pentcaitland, on the road to the sea

Stands a yew tree a thousand years old

And the old women swear by the grey o' their hair

That it knows what the future will hold

For the shadows of Scotland stand round it

'Mid the kail and the corn and the kye

All the hopes and the fears of a thousand long years

Under the Lothian sky

Did you look through the haze o' the lang summer days

Tae the South and the far English border

A' the bonnets o' steel on Flodden’s far field

Did they march by your side in good order

Did you ask them the price o' their glory

When you heard the great slaughter begin

For the dust o' their bones would rise up from the stones

To bring tears to the eyes o' the wind

Not once did you speak for the poor and the weak

When the moss-troopers lay in your shade

To count out the plunder and hide frae the thunder

And share out the spoils o' their raid

But you saw the smiles o' the gentry

And the laughter of lords at their gains

When the poor hunt the poor across mountain and moor

The rich man can keep them in chains

Did you no' think tae tell when John Knox himsel'

Preached under your branches sae black

To the poor common folk who would lift up the yoke

O' the bishops and priests frae their backs

But you knew the bargain he sold them

And freedom was only one part

For the price o' their souls was a gospel sae cold

It would freeze up the joy in their hearts

And I thought as I stood and laid hands on your wood

That it might be a kindness to fell you

One kiss o' the axe and you’re freed frae the racks

O' the sad bloody tales that men tell you

But a wee bird flew out from your branches

And sang out as never before

And the words o' the song were a thousand years long

And to learn them’s a long thousand more

Last chorus:

My bonnie yew tree

Пенткейтлендтен бір миль қашықтықта, теңіз жолында 

Мыңжылдық ею ағашы

Ал кемпірлер ақ шаштарымен ант береді

Ол болашақтың не болатынын біледі

Шотландияның көлеңкелері үшін оның айналасында тұр

«Қайна, жүгері мен қайнаға

Мыңдаған жылдардың барлық үміттері мен қорқыныштары

Лотиан аспаны астында

Жаздың түнгі тұманына қарадың ба

Тэй оңтүстік және алыс ағылшын шекарасы

Флодденнің шалғай даласындағы болат қалпақтар

Олар сіздің жағыңызда жақсы тәртіппен жүрді ме?

Сіз олардан даңқының бағасын сұрадыңыз ба?

Ұлы қырғын басталғанын естігенде

Өйткені олардың сүйектері тастардан шаң болып көтеріледі

Желдің көзіне «жел»

Бірде-бір рет кедей мен әлсіздің сөзін сөйлеген жоқсың

Мүк әскерлері сіздің көлеңкеңізде жатқанда

Тонауды санау және күн күркіреуін жасыру үшін

Және олардың рейдінен түскен олжаны бөлісіңіз

Бірақ сіз мырзалардың күлкісін көрдіңіз

Ал қожалардың өз табыстарына күлкілері

Кедейлер кедейлерді тау мен сайдан аулаған кезде

Бай адам оларды шынжырда ұстай алады

Джон Нокс қашан айтамын деп ойламадың ба?

Сенің бұтақтарыңның астында уағыздады сае қара

Қамысты көтерер бейшара қарапайым халыққа

О, епископтар мен діни қызметкерлер арқаларын бұлғайды

Бірақ сіз оның оларды сатқанын білетінсіз

Ал бостандық оның бір бөлігі ғана болды

Олардың жаны үшін Евангелие суық болды

Бұл олардың жүректеріндегі қуанышты қатып қалады

Мен тұрып, ағашыңызға қолымды қойып, ойландым

Бұл сізді құлатқаны жақсылық болуы мүмкін

Балтаны бір сүйсеңіз, сөрелерден босатыласыз

Ей, ер адамдар айтатын қайғылы қанды ертегілер

Бірақ бұтақтарыңнан кішкентай құс ұшып кетті

Бұрын-соңды болмағандай ән айтты

Әннің сөздері мың жыл болды

Және олардың ұзақ мыңға көп екенін білу

Соңғы хор:

Менің бонни ю ағашым