Schattenmal - Darkwood

Hier ruhen Fürsten, schwertgefällte Recken!

In weitgeschwungnem Feld steht stolz die Schar

der Pappeln, die sich übermächtig strecken.

Es zieht mich hin zum Blutstein, zum Altar.

Das ist die Majestät, vor der wir bangen.

Die großen Schatten überfallen mich.

Das Element, der Sturm ist hier gefangen,

des Lichtes Leidenschaft scheint fürchterlich.

Da schwingen dunkle Fahnen auf den Rasen,

die längst den Kämpfern überm Haupt geweht.

Und Fackeln brennen, die wir längst vergaßen:

Taglilien geistern auf der Gräber Beet.

Und Grab an Grab in stummer Flucht geschichtet,

gezeichnet schmal von Kreuzes Schattenmal.

Im tiefen Grund zum Himmel aufgerichtet,

des Menschen gnadenloser Marterpfahl.

Das Antlitz wendend läßt es mich nicht fliehen:

das Brausen einer ewigen Wanderschaft

nimmt mir den Atem, alte Götter ziehen

mit wilder Lust an meines Herzens Kraft.

Sie küren mich und wollen nimmer weichen,

die Toten, deren Leben mich erfüllt.

Wer ihres Blutes ist, der muß erbleichen!

Wer Heimat trägt, ist hier von Gott umhüllt.

Hier weht der Geist der Kämpfer und der Sieger,

Hier weht des Lebens junger Atemwind.

Hier liegen Männer, Kameraden, Krieger,

die des Jahrhunderts stumme Herrscher sind!

Hier weht der Geist der Kämpfer und der Sieger,

Hier weht des Lebens junger Atemwind.

Hier liegen Männer, Kameraden, Krieger,

die des Jahrhunderts stumme Herrscher sind!

Міне, ханзадалар, семсерден қаза тапқан жауынгерлер демалады!

Көпшілік сыпырылған далада мақтанышпен тұр

шамадан тыс созылған теректердің.

Мен қан тасқа, құрбандық үстеліне тартылдым.

Бұл біз қорқатын ұлылық.

Үлкен көлеңкелер маған түседі.

Элемент, дауыл осында,

жарық құмарлығы қорқынышты болып көрінеді.

Көгалдарда қара жалаулар желбіреді,

күрескерлердің басын әлдеқашан желбіреткен.

Біз әлдеқашан ұмытып кеткен алаулар жанып жатыр:

Күндізгі гүлдер қабір төсегінде үрейленеді.

Үнсіз ұшуда қабірге дейін қабат-қабат,

кресттің көлеңкесімен тар белгіленген.

аспанға дейін терең жерде тұрғызылған,

адамның аяусыз азаптау бағаны.

Жүзімді бұрсам, қашып кетпейді:

мәңгілік сапардың шуы

тынысымды тарылтады, кәрі құдайлар тартады

менің жүрегімнің күші үшін жабайы құштарлықпен.

Олар мені таңдайды және ешқашан бас тартқысы келмейді,

өмірі мені толтыратын өлілер.

Олардың қанынан шыққан адам бозаруы керек!

Кім үйіне апарса, бұл жерде Құдайдың қоршауында болады.

Мұнда жауынгерлер мен жеңімпаздардың рухы көтеріледі,

Өмірдің жас тынысы осында.

Мұнда ерлер, жолдастар, жауынгерлер,

Ғасырдың мылқау билеушілері кімдер!

Мұнда жауынгерлер мен жеңімпаздардың рухы көтеріледі,

Өмірдің жас тынысы осында.

Мұнда ерлер, жолдастар, жауынгерлер,

Ғасырдың мылқау билеушілері кімдер!