Nibelungenland - Darkwood

Von Westen braust der Sturm

Der Regen fällt

Das ist des Nordens wilde

Trübe Welt

Die Grüne Wiese ward zum grauen See

Die weiß noch nichts von Menschen Luft und Weh

Auf glattem Damme

Schreit' ich stets einher

Dort auf die Heimat sinkt der Nebel schwer

Und schaue auf die Flut die wogt und wallt

Und Haus und Baum verlieren die Gestalt

Sturmbrausend nebelwogend auch mein Sinn

Jetzt da ich weiss dass ich der Alte bin

Das ist Leben

Das ist ganzes Sein

Bin nicht gebrochen

Bin vom Zweifel rein

Und trotzig harr' ich auf dem mächtgen Damm

Ich fühlt's ich bin vom Nibelungenstamm

Bis mir das Bild der Heimat ganz entschwand

Und rings um mich ist Nibelungenland

Дауыл батыстан соғып тұр

Жаңбыр жауып тұр

Бұл солтүстіктің жабайы

бұлтты әлем

Жасыл шалғын боз көлге айналды

Ол адамдардың ауасы мен қайғысы туралы әлі ештеңе білмейді

Тегіс жағалауда

Мен әрқашан бірге жүремін

Туған жерде тұман басады

Ал толқынның толқыны мен толқынын қараңыз

Ал үй мен ағаш пішінін жоғалтады

Дауылды дауыл, тұман, менің де санам

Енді мен қарт екенімді білдім

Бұл өмір

Бұл бүкіл болмыс

сынған жоқпын

Мен күмәнданамын

Мен күшті бөгетті күтемін

Мен өзімді Нибелунг тайпасынан шыққандай сезінемін

Үй бейнесі көз алдымнан мүлде жоғалып кеткенше

Менің айналамның бәрі Нибелунгенленд