Shadow Duet - Dark Tranquillity

Voice of the Shadow of Beauty — Friden

Voice of the Shadow of Darkness — Sundin

Shadows play — in my wilderness'

mindscape they seek;

One spiteful and wicked,

one humble and meek

A windswept pale landscape

of edified thought

Two frictional forces

a triad have brought

Woven within me, the aerial mist sink falling,

slowly traversing the atmosphere calling

A soft breeze whispers slowly

in the valley in my mind

And its breath, both foul and holy

is like the deer to a dying hind;

Wordless — yet in soul so true

Nameless — yet it lives in you

Shapeless — like the purity of pain

Lawful — when all fear is slain

One shadow of beauty, caressing the flowers

The paleness of winter reflects in her eyes

Deity of stardom, Enticer of stardoom

maternal — eternal, blinded by visions

Serenity fades with the darkening of skies

of sunlight nocturnal

One shadow of Darkness, a shade of deep hate

A wanderer’s spectre with fury ablaze

In sheets of sharp silver laid youthful to die

reborn into vengeance, dark flames dance in grace

Dark flames dance in grace

the grace of Storms

One shadow of beauty,

One shadow of darkness,

Sailing free on the seas within my mind

Surging dark oceans — perpetual waters

Creator of life and reclaimer of souls

Mother Ocean!

Watching the deep fjords uneasily moving

Whipping the white waves towards the cold air

Rising like swans in a sacred, sudden motion

A cascade of lost feathers adrift on the sea

Hark!

A serenade in the tongue of the wind…

The sight of Centuries, so sonorous in the bower,

hovering further athwart a leafy cower

A shelter for those whose time’s wind make them wither

And therefore they chose to guide this time-wind hither

Alas, in tune with the tide of time

I was,

but I’m not,

nor I’ll be with its pride

Yes, aeons have flown

but more is to come

For I know time;

a friend I greet with open arms

— a brotherhood of deadly harm

…and joy

But time is not eternal, their life-stars not immortal

Setting souls can never pass through the pearly portal

No bliss be given… nor joy

Flowing down the gates of Hell

— FIRE!

I cry for you…

Don’t spill your tears for me but for your kit and kin;

My scions of light?

Depraved of the lust and the treasure of pleasure

which is fuel of life and glory

Silent your dark desires within entirety’s light

Solitude… Sanctity…Sanctuary…Sanctum

…Tranquility

Hear me,

You who hold the fate of stars in hand,

before Creation’s eye I stand,

my soul set free in Summerland!

Mighty the strands of the universe

A chaosvoid’s tomb of dead worlds

Hark!

What?

Divinity flows in your heart,

cat it alight — the seed of all art

Slowly reborn from a sunless state of mind

Silent, your fool!

Thine words are untrue

— remember Endymion’s crestfallen tears

Serene art the gods, yet pain is their way

He touched by the heavens, his hellfire nears

Free now your heavenly body of air!

Come bathe in the rays of the all-seeing one,

holding the fate of all life in both hands;

Breathing new life-force like goldmade from sand

My winged steed of moonlight,

black stallion of Thunder

We rode above the greenish Earth

and tore the green asunder

But what you left bleeding

Destroyed a soulforsaken world

And your deeds of sharp silver

Decoyed a mindforsaken herd

A duet of shadows, a duet of thoughts;

Of beings we feed with the dust of our thoughts

Residing within us, the twofold wheel of life

Of insight created: a triad of Jewels

(A thin leaf of the life-tree's truth)

Сұлулық көлеңкесінің дауысы — Фриден

Қараңғылық көлеңкесінің дауысы — Сундин

Көлеңкелер ойнау - менің шөлімде

олар іздейтін сана;

Жаман да зұлым,

бір кішіпейіл және момын

Жел соққан бозғылт пейзаж

түзетілген ой

Екі үйкеліс күші

триада әкелді

Менің ішімде тоқылған, ауа тұмандары құлап жатыр,

шақыратын атмосфераны баяу басып өтеді

Жұмсақ жел баяу сыбырлайды

ойымдағы алқапта

Ал оның тынысы лас әрі қасиетті

   өліп       кик    дей

Сөзсіз - әлі де жанында

Жамылмаған - бірақ ол сенде тұрады

Пішінсіз — ауырсынудың тазалығы сияқты

Заңды — барлық қорқыныш жойылған кезде

Сұлулықтың бір көлеңкесі, гүлдерді сипау

Оның көздерінде қыстың бозаруы байқалады

Жұлдыздың құдайы, Жұлдыздың арбаушысы

ана — мәңгілік, аян соқыр

Аспанның қараңғылануымен тыныштық өшеді

түнгі күн сәулесі

Қараңғылықтың бір көлеңкесі, терең жек көрушілік

Қаһары лаулаған кезбенің елесі

Өткір күміс парақтарда жастық жасады

кек болып қайта туды, қараңғы жалын рақымдылықпен билейді

Қараңғы жалын жарық  билейді

 Дауылдардың рақымы

Сұлулықтың бір көлеңкесі,

Қараңғылықтың бір көлеңкесі,

Менің ойымдағы теңіздерде еркін жүзу

Қараңғы мұхиттар — мәңгілік сулар

Өмірді жасаушы және жандарды қалпына келтіруші

Мұхит ана!

Терең фьордтардың ыңғайсыз жылжып жатқанын көру

Ақ толқындарды салқын ауаға қарай қамшылау

Қасиетті, кенет қозғалыстағы аққулар сияқты көтерілу

Теңізде жоғалған қауырсындардың сарқырамасы

Харк!

Жел тілінде серенада…

Ғасырлардың көрініс, садақтағы жарқын  

әрі қарай жапырақты қораға тосқауыл қою

Уақыт жел оларды құрғататындарға арналған баспана

Сондықтан олар осы уақыт желін осында бағыттауды таңдады

Әттең, уақыт ағымымен үйлесіп           

Мен едім,

бірақ мен емес,

мен оның мақтанышымен болмаймын

Иә, ғасырлар ұшты

Бірақ одан да көп

Уақытты білемін;

досым мен құшақ жая амандасамын

—          өлім                                        за|||

...және қуаныш

Бірақ уақыт мәңгілік емес, олардың өмірлік жұлдыздары мәңгілік емес

Орналастыру жандар ешқашан інжу-маржан порталынан өте алмайды

Бақыт берілмейді ... қуаныш

Тозақ қақпасынан ағып жатқан 

— ӨРТ!

Мен сен үшін жылаймын...

Көз жасыңды мен үшін емес, жинағың мен туыстарың үшін төкпе;

Менің жарық жарықтарым ?

Нәпсі мен ләззат қазынасынан азғын

бұл өмір мен даңқтың отын

Қараңғы тілектеріңізді толығымен жарықта өшіріңіз

Жалғыздық... Қасиеттілік... Қасиетті жер... Киелі жер

…Тыныштық

Тыңда мені,

Жұлдыздардың тағдырын қолыңызда ұстаған сіз,

Жаратылыстың алдында тұрмын,

Менің жаным Жаз жерінде бостандық болды!

Ғаламның құдіретті жіптері

Өлі дүниелердің бейберекет бейіті

Харк!

Не?

Жүрегіңде құдайлық ағып жатыр,

cat it allight — барлық өнердің тұқымы

Күнсіз көңіл күйден баяу қайта туды

Тыныш, ақымақ!

Сөздерің шындыққа жанаспайды

— Эндимионның көз жасын есіңе түсір

Тыныш өнер құдайлар, бірақ олардың жолы азап

Ол аспанға тиді, оның тозағы жақындады

Енді көктегі ауа денеңізді босатыңыз!

Бәрін көретіннің нұрына шомыл,

бүкіл өмірдің тағдырын екі қолға ұстау;

Құмнан жасалған алтындай жаңа өмір күшімен тыныс алу

Ай нұры қанатты атағым,

Найзағайдың қара айғыры

Біз көгілдір жердің үстінде жүрдік

және жасылды жарып жіберді

Бірақ сен не қалдырдың

Жан дүниесін қиратты

Ал сенің қылықтарың өткір күміс

Есі ұмытылған үйірді алдады

Көлеңкелер дуэті, ой дуэті;

Біз ойларымыздың шаңымен қоректенеміз

Біздің ішімізде өмірдің қос дөңгелегі

Жасалған түсінік: Зергерлік үш үш  

(Өмір ағашының ақиқатының жіңішке жапырағы)