Ronsard 96 - Dany Brillant

Quand tu t’en vas, que tu me laisses

Pour aller vers d’autres amants

Que tu ne tiens plus tes promesses

Et joue avec mes sentiments

Alors en moi, je deviens bête

Et j’ai de mauvaises pensées

Je songe au temps de ta défaite

Lorsque le temps t’aura vidée

Quand t’auras perdu ta jeunesse

Tu ne seras qu’une fleur fanée

Je veux que tes amants te laissent

Et que tu te mettes à douter

Je veux qu’un jour, tu connaisses

La peur de ne plus être aimée

Qu’un jour, ta beauté disparaisse

S’essoufflant avec les années

Quand tu n’auras plus cette grâce

Qu’ont les jeunes filles de quinze ans

Ce jour-là, tu perdras la face

À la face de tes soupirants

Tu auras beau faire des manières

Mais tout ça ne changera rien

Celle qui vit sur sa chair

Ne peut faire un très long chemin

Quand t’auras perdu ta jeunesse

Tu te lèveras tôt le matin

Pour dissimuler les faiblesses

De ce visage que tu peins

Alors moi, j’aurai un sourire

Et je me souviendrai du temps

Où tu avais un avenir

Dans la splendeur de tes vingt ans

Mais je m'égare et je délire

Car tu es si belle à présent

J’aurai, moi aussi, à souffrir

De ce temps voleur de printemps

Mais, que veux-tu, c’est ma vengeance

De penser que ce jour viendra

Où tu connaîtras la souffrance

Que je connais à cause de toi

Сен кеткенде, мені тастап кеткенде

Басқа ғашықтарға бару үшін

Енді уәделеріңізді орындамайсыз

Және менің сезіміммен ойна

Сондықтан менде мылқау болып қалдым

Ал менде жаман ойлар бар

Мен сенің жеңілген кезіңді ойлаймын

Уақыт сені құртып жібергенде

Жастық шағыңнан айырылғанда

Сіз жай ғана солған гүл боласыз

Мен сенің ғашықтарың сені тастап кеткенін қалаймын

Ал сен күдіктене бастайсың

Бір күні білгеніңді қалаймын

Сүйікті болмай қалу қорқынышы

Бір күні сұлулығың жоғалып кетсін

жылдар өткен сайын өшеді

Сізде бұл рақым жоқ кезде

Он бес жасар қыздарда не бар

Сол күні бетіңізді жоғалтасыз

Сіздің үміткерлеріңіздің алдында

Сізде әдептілік бар шығар

Бірақ мұның бәрі ештеңені өзгертпейді

Оның тәнімен өмір сүретін әйел

Ұзақ жол жүруге болмайды

Жастық шағыңнан айырылғанда

Таңертең ерте тұрасың

Кемшіліктерді жасыру үшін

Сіз бояйтын осы бетіңізден

Сондықтан менде күлімсіреу болады

Ал мен уақытты есіме аламын

сенің болашағың бар жерде

Жиырма жылыңыздың салтанатында

Бірақ мен шектен шығып, сандырақтаймын

Өйткені сен қазір өте әдемісің

Мен де азап шегемін

Осы көктемгі ұры заманнан

Бірақ саған не керек, бұл менің кек алуым

Сол күн келеді деп ойлау

ауыртпалықты қайдан білесің

Сенің арқаңда білгенім