Entre Les Lignes - Baloji

Vu qu’on se perd à vivre dans le passé

À regarder la vie nous dépasser

Pour peu de choses, on se sent dépossédé

Entre guillemets, entre les lignes

Ceux qui m’appellent «frère» sont des étrangers

Ils portent le même nom mais pas les mêmes traits

Vu de près, le portrait est gâché

Entre parenthèses, entre les lignes

Arrivé avec les giboulées, juste un pied foulé

Et mes repaires sont chamboulés

Regard embué derrière ces vitres

Je ne suis pas chez moi mais juste en transit

Ils m’ont accepté sans trop de grogne

Comme si j’avais été amené par les cigognes

Mais de but en blanc, j’ai fait semblant

Pour éviter ces regards accablants, donc

Bambin, tous étrangers quelque part

Chez nous nulle part

Faut bien que je passe ma route

Passe entre les gouttes

J’ai du mal à me familiariser avec ma famille d’emprunt

J’ai du mal avec les familiarités de leur nouveau conjoint

Vu qu’ils m’aiment sans fard

Leur affection me désempare, me laisse à part

On s’est quitté sans se dire adieu

Et embrassé juste avec les yeux

Sans se promettre, sans faire de vœux

À demi-mot, entre les lignes

Mais sans repères, si on devient rugueux

Mais sans modèle les liens sont défectueux

Et la mémoire est mon bien le plus précieux

Jusqu'à ce point, entre les lignes

Ils m’ont dit «laisse ces soucis dans le cagibi»

On rêve tous d’un père à la Bill Cosby

Tu sais aussi qu’on ne choisit pas sa famille

Qu’on soit d’ici ou de Kigali

Chez nous, on s’appelle frère, cousin et oncle

Pour des raisons quelconques, tradition à la con

Ils ont eu peur d’y aller contre, peur que l’on s’affronte

Peur de porter le masque de la honte

Bambin, tous étrangers quelque part

Chez nous nulle part

Faut bien que je passe ma route

Passe entre les gouttes

Retrouver de son pays dans le regard d’un inconnu

Se retrouver comme chez soi au hasard d’une avenue

Cacher sa personnalité derrière un caractère

Même si les coups reçus sont involontaires

Mon père essaye de me faire accepter le choc

Mais il ne parle qu’avec ses mains comme un ventriloque

Et chaque porte qui claque, clinche qui grince

Me rappelle comme il rince sa colère dès que ça coince

Avec mes frères, enfance solitaire à jouer au malade imaginaire

Mais je fais semblant de ne pas entendre leurs consignes

Rester en marge pour lire entre les lignes

Bambin, tous étrangers quelque part

Chez nous nulle part

Faut bien que je passe ma route

Passe entre les gouttes

Өткенмен өмір сүріп, адасып жатқанымызды көру

Бізден өтіп бара жатқан өмірді көру

Кішкентай нәрселер үшін біз өзімізді иеліксіз сезінеміз

Тырнақшаларда, жолдар арасында

Мені «аға» деп жүргендер бөтен адамдар

Олардың аты бірдей, бірақ қасиеттері бірдей емес

Жақыннан қарағанда, сурет бұзылған

Жақша ішінде, жолдар арасында

Душпен келді, жай ғана аяғы созылды

Ал менің ұяларым төңкерілген

Бұл терезелердің артындағы тұманды көзқарас

Мен үйде емеспін, тек транзитпен жүрмін

Олар мені көп ренжімей қабылдады

Мені ләйлектер алып келгендей

Бірақ мен бос нүктені көрсеттім

Сол қарғыс атқыр көзқарастардан аулақ болу үшін

Балақай, бейтаныс адамдар бір жерде

Бізбен еш жерде

Мен өз жолыммен жүруім керек

Тамшылардың арасынан өтіңіз

Қарыз алған отбасыммен танысу қиынға соғады

Мен олардың жаңа жұбайының таныстарымен күресемін

Себебі, олар мені мінсіз жақсы көреді

Олардың сүйіспеншілігі мені әлсіретеді, мені бөлек қалдырады

Қоштаспай қоштастық

Және тек көздерімен сүйді

Уәдесіз, тілексіз

Жартылай сөз, жолдар арасында

Бірақ егер біз өрескел болсак, бағдарларсыз

Бірақ үлгісіз сілтемелер ақаулы

Ал есте сақтау – менің ең қымбат байлығым

Осы уақытқа дейін, сызықтар арасында

Олар маған «бұл уайымдарды шұңқырға қалдыр» деді

Біз бәріміз Билл Косбидің әкесін армандаймыз

Сіз отбасыңызды таңдамайтыныңызды білесіз

Біз осы жақтанбыз ба, әлде Қиғалиданбыз ба

Үйімізде аға, немере аға, аға дейміз

Неге екені белгісіз, дәстүр

Олар қарсы шығуға қорықты, соқтығысамыз деп қорықты

Ұят маскасын киюден қорқу

Балақай, бейтаныс адамдар бір жерде

Бізбен еш жерде

Мен өз жолыммен жүруім керек

Тамшылардың арасынан өтіңіз

Бейтаныс адамның көзінен еліңді тап

Кездейсоқ даңғылда өзіңізді үйде табыңыз

Кейіпкердің артына мінезіңізді жасырыңыз

Алған соққылар абайсызда болса да

Әкем мені шокты қабылдауға тырысады

Бірақ ол вентрилогист сияқты қолымен ғана сөйлейді

Әрі тарсылдаған есік, сықырлаған сықырлау

Ашу кептеліп қалған бойда оны қалай шығаратынын есіме түсіреді

Ағаларыммен бірге, қиялдағы науқасты ойнайтын жалғыз балалық шақ

Бірақ мен олардың нұсқауларын естімегендей кейіп танытамын

Жолдар арасында оқу үшін шетте тұрыңыз

Балақай, бейтаныс адамдар бір жерде

Бізбен еш жерде

Мен өз жолыммен жүруім керек

Тамшылардың арасынан өтіңіз