L'ivresse des hauteurs / Elias Basquiat - Arthur H, Jean Louis Trintignant

Nous sommes partis dans la forêt

Là-haut, où ça grimpe

Guidés dans un sentier de lumière

Par les oiseaux et par le vent

On a découvert une clairière

A flanc de colline, face au soleil

On s’est allongés dans l’herbe

On a fermé les yeux

Mais juste avant de s’endormir

Elles sont apparues

Des femmes, dansantes, blanches

Des étincelles, vives, nombreuses

Une espèce d’enchantement

Un délire sans aucun doute !

Je respirais l’ombre de leur parfum

Je ne pouvais pas les toucher

On ne pouvait pas non plus leur faire l’amour

Même si on en avait très envie

On les regardait tournoyer autour de nous

On avait comme perdu la raison

Pourtant, on n’avait rien bu

Peut-être l’ivresse des hauteurs

Le vertige du printemps

Tu savais que beaucoup de femmes

Ont une âme de guérisseuse

Elles ont posé leurs mains sur nous

On a tout de suite senti une chaleur se répandre

Dans tout le corps

Un courant d'énergie pure

Agissait à l’intérieur

Ce qui était tordu se redressait

Ce qui était obscurci s'éclaircissait

Ce qui était cadenassé se déverrouillait

Après tout a changé, on était

Vif, léger, ouvert, lumineux

Alors elles ont commencé à nous parler

C'était en quelque sorte

Toutes les femmes qu’on avait aimées

Mère, filles, amantes, légitimes, illégitimes

Sœurs, amies, grand-mères, arrière grand-mères

C'était l’heure des secrets

Des solitudes, des abandons

Regrets, absences, trahisons

Mais aussi des joies, des fous rires

Des extases et de l’amour absolu

Après cette confession étrange

Le silence nous a pris

On était abasourdis, détruits

Mais aussi soulagés, neufs, vivants, solides, transparents

C'était l’heure de partir

La nuit tombe vite

Et on avait un peu de marche

On a embrassé virtuellement

Toutes nos femmes merveilleuses

L’atmosphère était saturée de plaisir

Elles ont virevolté une dernière fois

Autour de nous et ont disparu

ON est rentrés d’un bon pas

Avec cette joie féroce dans le ventre

Une envie de tout dévorer

Fallait pas nous chercher

Arrivés au village, les gens nous ont souri

Ça leur faisait du bien

De voir deux gars redescendre de la montagne

Complètement illuminés

On s’est regardés, on a rigolé doucement

Et sans dire un mot

On est partis chacun de notre côté

Il y avait tout à faire

A rêver, à construire

Mais maintenant c'était plus facile

Elles étaient là, avec nous.

(Merci à Mathieu Levasseur pour cettes paroles)

Біз орманға бардық

Жоғарыда, қай жерде көтеріледі

Жарық жолымен жетелейді

Құстар мен жел арқылы

Біз клиринг таптық

Таудың баурайында, күнге қараған

Біз шөпке жаттық

Көзімізді жұмдық

Бірақ ұйықтар алдында

Олар пайда болды

Әйелдер, билейді, ақ

Ұшқындар, жанды, көп

Сиқырдың бір түрі

Сөзсіз делирий!

Мен олардың хош иістерінің көлеңкесінде дем алдым

Мен оларға қол тигізе алмадым

Біз де олармен ғашық бола алмадық

Біз шынымен қаласақ та

Біз олардың айналамызды айналып жүргенін көрдік

Біз есімізді жоғалтып алған едік

Алайда біз ештеңе ішкен жоқпыз

Мүмкін биіктіктің мастығы

Көктемнің бас айналуы

Сіз көптеген әйелдерді білетінсіз

Жаның шипалы болсын

Олар бізге қолдарын қойды

Бірден жылылық тарағанын сезіндік

Бүкіл денеде

Таза энергия ағыны

Ішінде жұмыс істеді

Бұрылған нәрсе түзетілді

Қараңғыланған нәрсе анық болды

Құлыптаған нәрсе құлпы ашылды

Бәрі өзгергеннен кейін біз солай болдық

Жанды, жарық, ашық, нұрлы

Сөйтіп олар бізбен сөйлесе бастады

Бір түрі болды

Біз жақсы көрген әйелдердің бәрі

Ана, қыздар, ғашықтар, заңды, некесіз

Әпкелер, достар, әжелер, үлкен әжелер

Құпиялардың уақыты келді

Жалғыздық, тастандылық

Өкініш, жоқтық, сатқындық

Бірақ сонымен бірге қуаныш, күлкі

Экстаздар мен абсолютті махаббат туралы

Осы біртүрлі мойындаудан кейін

Тыныштық бізді алып кетті

Біз таң қалдық, жойылдық

Бірақ сонымен бірге жеңілдетілген, жаңа, тірі, берік, мөлдір

Баратын кез болды

Түн тез түседі

Ал біз аздап серуендік

Біз дерлік сүйістік

Біздің барлық тамаша әйелдер

Атмосфера рахатқа толы болды

Олар соңғы рет бұрылды

Айналамызда жоқ болып кетті

Үйге жақсы уақытта келдік

Ішімдегі сол жалынды қуанышпен

Барлығын жеуге деген ұмтылыс

Бізді іздемеуі керек еді

Ауылға келгенде, адамдар бізге күлімсіреп қарады

Бұл оларды жақсы сезінді

Таудан түсіп келе жатқан екі жігітті көру үшін

толығымен жарықтандырылған

Бір-бірімізге қарадық, ақырын күлдік

Және үндеместен

Біз екі бөлек жолға шықтық

Істейтіннің бәрі болды

Армандау, салу

Бірақ қазір оңайырақ болды

Олар бізбен бірге болды.

(Осы сөздер үшін Матье Левассерге рахмет)