Mein Liebster hat zu Tische mich geladen - Anke Vondung, Werner Güra, Christoph Berner

Mein Liebster hat zu Tische mich geladen

Und hatte doch kein Haus mich zu empfangen

Nicht Holz noch Herd zum Kochen und zum Braten

Der Hafen auch war längst entzwei gegangen

An einem Fäßchen Wein gebrach es auch

Und Gläser hat er gar nicht im Gebrauch;

Der Tisch war schmal, das Tafeltuch nicht besser

Das Brot steinhart und völlig stumpf das Messer

Менің махаббатым мені дастарханға шақырды

Сонда да мені қабылдайтын үй болмады

Тамақ пісіруге және қуыруға арналған ағаш та, ошақ та емес

Порт та әлдеқашан екіге бөлінді

Шарап құйылған бөшке де жетіспейтін

Және ол көзілдірікті мүлде қолданбайды;

Дастархан тар, дастархан одан артық емес

Нан қатты, ал пышақ мүлде доғал болды