Ich esse nun mein Brot nicht trocken mehr - Anke Vondung, Werner Güra, Christoph Berner

Ich esse nun mein Brot nicht trocken mehr

Ein Dorn ist mir im Fuße stecken blieben

Umsonst nach rechts und links blick' ich umher

Und Keinen find' ich, der mich möchte lieben

Wenn’s doch auch nur ein altes Männlein wäre

Das mir erzeigt' ein wenig Lieb' und Ehre

Ich meine nämlich, so ein wohlgestalter

Ehrbarer Greis, etwa von meinem Alter

Ich meine, um mich ganz zu offenbaren

Ein altes Männlein so von vierzehn Jahren

Мен енді нанымды құрғақ жемеймін

Аяғыма тікен қадалып қалды

Айналама оңды-солды босқа қараймын

Ал мені жақсы көретін адамды таба алмаймын

Қарт болса ғой

Бұл маған кішкене махаббат пен құрметті көрсетеді

Айтайын дегенім, сондай жақсы дизайнер

Менің жасым шамасында қадірлі қария

Мен өзімді толық ашқым келеді

Он төрт шамасындағы қария