Rosa y Manuel - Andres Suarez

Tu nombre es una planta

Que hay delante del portal

Aún lo recuerdo

El nombre de la calle

Se parece al del mantel

Pero al revés

La playa que hay a un lado

Debería contar algo

Que hicimos de jóvenes

Te veo tan bien

Supongo me miras extraño

Por no hacer de rey de este palacio

No conocer el reino

Pues ayer tuvieron que irme a recoger

A una casa arruinada

Creo que vio nacer a alguien

Y hoy te juro no sé quien es

A veces alguien llora mientras duermo

Y Rosa aprieta el pecho contra el tallo

Y Rosa se marchita en un papel

Que se encontró limpiando

Entre caricias y recuerdo

Que firmaba Jo Manuel:

Recuerda tu que puedes

Recuerda tú que puedes

Y ella le enseña las fotografías

Y él le pregunta ¿este niño quién es?

Y si Manuel se nubla ella lo abriga

Y hasta olvida que ayer le enseño a comer

Y el niño de la foto ya ni asoma

Cansado que vivir no es responder

Y rosa que aun se arregla cada tarde

Le asegura mañana sabrás volver

Al hogar que hicimos juntos media vida

Y en el sueño habla Manuel:

Amor se te olvide la pena

Cuando un día me duerma

Y se acabe el dolor

Y te hablaré de todo

No olvidare los pasos

Bailando en el salón

Te pediré perdón por olvidarme

De nuestra fecha amor

Y me vestiré solo

Y correré hasta el parque

Donde un niño en la tarde

Conmigo se enfadó

Por no devolver el beso el abrazo

Que llorando me dio

Amor

Y cuidarás los rosales

Que planté antes del viaje

Les cantaras por mi cualquier canción

Amor

Y volveré cualquier tarde

Para con migo llevarte

Y no recordarte tanto

Corazón adiós

сенің атың өсімдік

Порталдың алдында не бар

Әлі есімде

көшенің аты

Ол дастархан үстіндегіге ұқсайды

бірақ керісінше

Оның жанындағы жағажай

бірдеңе айтуым керек

Жас кезімізде не істедік?

Мен сені жақсы көремін

Сіз маған біртүрлі қарайсыз деп ойлаймын

Бұл сарайдың патшасы болмағаны үшін

Патшалықты білмеу

Кеше олар мені алып кетуге мәжбүр болды

қираған үйге

Менің ойымша, ол біреудің дүниеге келгенін көрді

Ал бүгін мен оның кім екенін білмеймін деп ант етемін

Кейде ұйқымда біреу жылайды

Ал Роза кеудесін сабаққа қысады

Ал Роза бір жапырақ қағазда қурап қалады

тазалауды тапты

Еркелету мен естеліктер арасында

Джо Мануэль қол қойған нәрсе:

Есіңізде болсын, сіз аласыз

алатыныңызды есте сақтаңыз

Және ол оған фотоларды көрсетеді

Ол одан: «Бұл бала кім?» деп сұрайды.

Ал егер Мануэль бұлыңғыр болса, ол оны қорғайды

Тіпті кеше оған қалай тамақтану керектігін үйреткенімді де ұмытады

Ал фотодағы бала тіпті көрсетпейді

Өмір сүрудің жауап бермеуінен шаршадым

Әр күні түстен кейін дайын болатын раушан гүлі

Ертең қалай оралу керектігін білесің деп сендіремін

Жарты ғұмырды бірге жасаған үйге

Ал түсінде Мануэль сөйлейді:

Махаббат, сен азапты ұмытасың

Бір күні мен ұйықтап қалғанда

Ал ауырсыну аяқталды

Ал мен саған барлығын айтып беремін

Мен қадамдарды ұмытпаймын

Залда билеу

Мені ұмытқаным үшін кешірім сұраймын

біздің кездесудегі махаббатымыз

Ал мен өзім киінемін

Ал мен саябаққа жүгіремін

Түстен кейін бала қайда

Ол маған ашуланды

Сүйгенді қайтармағаны үшін

сол жылау маған берді

Махаббат

Ал сіз раушан гүлдеріне қамқорлық жасайсыз

Сапар алдында не отырғыздым

Сіз маған кез келген әнді айтасыз

Махаббат

Мен кез келген түстен кейін қайтамын

Сені өзіммен алып кету үшін

Ал сені онша көп есіме түсірмейді

қош жүрек