Друзьям - Андрей Миронов

Я пью за здоровье немногих,

Немногих, но верных друзей,

Друзей неуклончиво строгих

В соблазнах изменчивых дней.

Я пью за здоровье далеких,

Далеких, но милых друзей,

Друзей, как и я, одиноких

Средь чуждых сердцам их людей.

В мой кубок с вином льются слезы,

Но сладок и чист их поток;

Так с алыми черные розы

Вплелись в мой застольный венок.

Мой кубок за здравье немногих,

Немногих, но верных друзей,

Друзей неуклончиво строгих

В соблазнах изменчивых дней.

За здравье и ближних далеких,

Далеких, но сердцу родных,

И в память друзей одиноких,

Почивших в могилах немых.

Біраздың саулығы үшін ішемін,

Аз, бірақ шынайы достар,

Достар тынымсыз қатал

Ауыспалы күндердің азғыруларында.

Мен алыстың саулығына ішемін,

Алыстағы, бірақ қымбатты достар

Мен сияқты достар, жалғыздық

Өз халқының бөтен жүректерінің арасында.

Шарап құйылған тостағаныма көз жасым төгіліп жатыр,

Бірақ олардың ағыны тәтті және таза;

Сонымен, қызыл қара раушан гүлдерімен

Менің дастарханыма тоқылған гүл шоқтары.

Менің кесем аз адамның денсаулығы үшін,

Аз, бірақ шынайы достар,

Достар тынымсыз қатал

Ауыспалы күндердің азғыруларында.

Денсаулыққа және алыстағы көршілерге,

Алыста, бірақ жүрекке қымбат,

Жалғыз достарды еске алу үшін,

Мылқаулардың бейітінде қайтыс болғандар.