Зима-холода - Андрей Губин

Зима-холода, одинокие дома,

Моря, города, - все как будто изо льда.

Но скоро весна, снег растает и тогда

За белой стеной мы останемся с тобой.

Странные сны незнакомой весны вижу я, видишь ты, днем и ночью опять.

Встретились мы посредине зимы, но друг друга с тобой не могли не узнать.

Холод ночей, одиночество дней - все забыто давно и ушло в никуда.

Будет вдвоем нам намного теплей, даже если опять за окном холода.

О-о-о, все, что было прошло, снегом следы навсегда замело.

Зима-холода, одинокие дома,

Моря, города, - все как будто изо льда.

Но скоро весна, снег растает и тогда

За белой стеной мы останемся с тобой.

Весна.

Ветер твои заметает следы, но не спрячешься ты в этом замке пустом.

Слышишь шаги - это поступь весны, это значит, что скоро мы будем вдвоем.

О-о-о, ветер бьется в окно, где мы, теперь не узнает никто.

Зима-холода, одинокие дома,

Моря, города, - все как будто изо льда.

Но скоро весна, снег растает и тогда

За белой стеной мы останемся с тобой.

Зима-холода, одинокие дома,

Моря, города, - все как будто изо льда.

Но скоро весна, снег растает и тогда

За белой стеной мы останемся с тобой.

Весна!

О-о-о, все, что было прошло, снегом следы навсегда замело.

Зима-холода, одинокие дома,

Моря, города, - все как будто изо льда.

Но скоро весна, снег растает и тогда

За белой стеной мы останемся с тобой.

Весна!

Зима, зима, зима.

Холода, холода.

Весна, весна - я один, ты одна.

Зима, зима, зима.

Холода, холода.

Весна, весна - я один, ты одна.

Зима-холода, одинокие дома,

Моря, города, - все как будто изо льда.

Но скоро весна, снег растает и тогда

За белой стеной мы останемся с тобой.

Зима-холода, одинокие дома,

Моря, города, - все как будто изо льда.

Но скоро весна, снег растает и тогда

За белой стеной мы останемся с тобой.

Весной!

Қысы суық, жалғыз үйлер,

Теңіздер, қалалар – бәрі мұздан жасалған сияқты.

Бірақ көп ұзамай көктемде қар ериді, содан кейін

Ақ қабырғаның ар жағында біз сенімен қаламыз.

Бейтаныс көктемнің таңғажайып түстерін көремін, көресің бе, күндіз-түні.

Қыстың ортасында кездестік, бірақ сен екеуміз бір-бірімізді танымай қала алмадық.

Түндердің салқыны, күндердің жалғыздығы – бәрі ұмытылып, ешқайда кеткен жоқ.

Сыртта қайтадан суық болса да, екеуміз әлдеқайда жылы боламыз.

О-о-о, кеткеннің бәрі, қардың ізі мәңгілік қармен жабылған.

Қысы суық, жалғыз үйлер,

Теңіздер, қалалар – бәрі мұздан жасалған сияқты.

Бірақ көп ұзамай көктемде қар ериді, содан кейін

Ақ қабырғаның ар жағында біз сенімен қаламыз.

Көктем.

Жел сіздің ізіңізді жауып тастайды, бірақ сіз бұл бос қамалда жасырынбайсыз.

Сіз қадамдарды естисіз - бұл көктемнің ізі, бұл жақында біз бірге боламыз дегенді білдіреді.

Ой-ой-ой, терезеден жел соғады, біз қайда екенімізді енді ешкім білмейді.

Қысы суық, жалғыз үйлер,

Теңіздер, қалалар – бәрі мұздан жасалған сияқты.

Бірақ көп ұзамай көктемде қар ериді, содан кейін

Ақ қабырғаның ар жағында біз сенімен қаламыз.

Қысы суық, жалғыз үйлер,

Теңіздер, қалалар – бәрі мұздан жасалған сияқты.

Бірақ көп ұзамай көктемде қар ериді, содан кейін

Ақ қабырғаның ар жағында біз сенімен қаламыз.

Көктем!

О-о-о, кеткеннің бәрі, қардың ізі мәңгілік қармен жабылған.

Қысы суық, жалғыз үйлер,

Теңіздер, қалалар – бәрі мұздан жасалған сияқты.

Бірақ көп ұзамай көктемде қар ериді, содан кейін

Ақ қабырғаның ар жағында біз сенімен қаламыз.

Көктем!

Қыс, қыс, қыс.

Суық, суық.

Көктем, көктем - мен жалғыз, сен жалғыз.

Қыс, қыс, қыс.

Суық, суық.

Көктем, көктем - мен жалғыз, сен жалғыз.

Қысы суық, жалғыз үйлер,

Теңіздер, қалалар – бәрі мұздан жасалған сияқты.

Бірақ көп ұзамай көктемде қар ериді, содан кейін

Ақ қабырғаның ар жағында біз сенімен қаламыз.

Қысы суық, жалғыз үйлер,

Теңіздер, қалалар – бәрі мұздан жасалған сияқты.

Бірақ көп ұзамай көктемде қар ериді, содан кейін

Ақ қабырғаның ар жағында біз сенімен қаламыз.

Көктемде!