Мальчик-бродяга - Андрей Губин

Пусть опять дожди и холодный ветер,

Он уходит прочь от тепла и света…

Не спеши, постой, погоди немного!

Но зовет его дальняя дорога.

Припев:

Что же ты ищешь, мальчик-бродяга,

В этой забытой Богом стране?

Что же тебя снова манит куда-то,

Что ты так ясно видел во сне?

А куда идет, он и сам не знает, —

Видно уж судьба выпала такая…

Может, все же есть мир мечтаний зыбких,

Может, кто-то ждет и его улыбки?

Припев:

Что же ты ищешь, мальчик-бродяга,

В этой забытой Богом стране?

Что же тебя снова манит куда-то,

Что ты так ясно видел во сне?

Проигрыш.

Но пока горит огонек надежды,

Нет конца пути для него, как прежде.

Значит — снова дождь и знакомый ветер

И опять один он на целом свете.

Припев:

Что же ты ищешь, мальчик-бродяга,

В этой забытой Богом стране?

Что же тебя снова манит куда-то,

Что ты так ясно видел во сне?

Что же ты ищешь, мальчик-бродяга,

В этой забытой Богом стране?

Что же тебя снова манит куда-то,

Что ты так ясно видел во сне?

Что ты так ясно видел во сне?

Тағы да жаңбыр жауып, суық жел соқсын,

Ол жылу мен жарықтан алшақ жүреді ...

Асықпа, тоқта, сәл күт!

Бірақ оны ұзақ жол шақырады.

Хор:

Не іздейсің, қаңғыбас бала,

Осы құдай ұмытқан елде ме?

Қайда сені шақыратын не,

Түсіңізде нені анық көрдіңіз?

Қайда бара жатқанын өзі де білмейді, -

Тағдыр осылай құлаған сияқты...

Мүмкін әлі тұрақсыз армандар әлемі бар,

Мүмкін біреу оның күлкісін күтіп жүрген шығар?

Хор:

Не іздейсің, қаңғыбас бала,

Осы құдай ұмытқан елде ме?

Қайда сені шақыратын не,

Түсіңізде нені анық көрдіңіз?

Жеңілу.

Бірақ үміт оты жанып тұрғанда,

Ол үшін бұрынғыдай жолдың шеті жоқ.

Сонымен - қайтадан жаңбыр және таныс жел

Тағы да ол бүкіл әлемде жалғыз.

Хор:

Не іздейсің, қаңғыбас бала,

Осы құдай ұмытқан елде ме?

Қайда сені шақыратын не,

Түсіңізде нені анық көрдіңіз?

Не іздейсің, қаңғыбас бала,

Осы құдай ұмытқан елде ме?

Қайда сені шақыратын не,

Түсіңізде нені анық көрдіңіз?

Түсіңізде нені анық көрдіңіз?