Старый полковник - Алёна Свиридова

Старый полковник с безумной болонкой тихо живет на седьмом этаже.

Книг и газет он почти не читает и не мечтает уже:

О заснеженных облаках, где гнездятся очень смелые птицы,

Чьих птенцов он держал в руках и учил летать, не боясь разбиться.

Старый полковник в махровом халате у телевизора ждет новостей

И не мечтает о большей награде, не ощущая прежних страстей,

И не помня об облаках, где гнездятся очень смелые птицы,

Их птенцов, что держал в руках и учил летать, не боясь разбиться.

Припев:

Вперед, прямо к солнцу, он ведь заслужил совсем иную старость.

Вперед, прямо к солнцу, какая малость.

Вперед, прямо к солнцу, он ведь заслужил совсем иную старость.

Вперед, прямо к солнцу, какая малость.

Старый полковник уйдет незаметно на небеса со свечою в руках,

В форме парадной ярко-синего цвета, медленно тая в густых облаках.

Он ведь знает, что ждут его и скучают очень смелые птицы.

Их птенцы все до одного разлетелись, не боясь разбиться.

Припев:

Вперед, прямо к солнцу, он ведь заслужил совсем иную старость.

Вперед, прямо к солнцу, какая малость.

Вперед, прямо к солнцу, он ведь заслужил совсем иную старость.

Вперед, прямо к солнцу, какая малость.

Вперед, прямо к солнцу, он ведь заслужил совсем иную старость.

Вперед, прямо к солнцу, какая малость.

Вперед, прямо к солнцу, он ведь заслужил совсем иную старость.

Вперед, прямо к солнцу, какая малость.

Жынды иті бар кәрі полковник жетінші қабатта тыныш өмір сүреді.

Ол кітап пен газеттерді әрең оқиды және енді армандамайды:

Өте батыл құстар ұя салатын қарлы бұлттар туралы,

Кімнің балапандарын қолына ұстап, сынудан қорықпай ұшуды үйретті.

Теледидардан түкті халат киген кәрі полковник жаңалық күтіп отыр

Және сол құмарлықты сезінбей, үлкен марапатты армандамайды,

Өте батыл құстар ұя салатын бұлттарды еске түсірмей,

Олардың қолында ұстап, сынудан қорықпай ұшуға үйреткен балапандары.

Хор:

Алға, тура күнге, ол мүлде басқа кәрілікке лайық еді.

Алға, тура күнге, қандай аз.

Алға, тура күнге, ол мүлде басқа кәрілікке лайық еді.

Алға, тура күнге, қандай аз.

Қарт полковник қолында шырақпен аспанға елеусіз кетеді,

Ашық көк көйлек түрінде, қалың бұлттарда баяу ериді.

Ол өте батыл құстардың оны күтіп, сағынатынын біледі.

Олардың балапандары сынудан қорықпай, ұшты.

Хор:

Алға, тура күнге, ол мүлде басқа кәрілікке лайық еді.

Алға, тура күнге, қандай аз.

Алға, тура күнге, ол мүлде басқа кәрілікке лайық еді.

Алға, тура күнге, қандай аз.

Алға, тура күнге, ол мүлде басқа кәрілікке лайық еді.

Алға, тура күнге, қандай аз.

Алға, тура күнге, ол мүлде басқа кәрілікке лайық еді.

Алға, тура күнге, қандай аз.