Il silenzio delle abitudini - ALICE

Cade giù in un giorno d’estate

Una pioggia giovane

Sopra il viso, lungo le mani

Sulla campagna arida

Su tristezze e antichi sospiri

Di canti di fortuna

Con il cielo riflesso negli occhi

Lontano dalle abitudini

Prendi la pioggia, prendi la pioggia

Prendi la pioggia, prendi la pioggia

Cade giù, dolce e improvvisa

Prendo la pioggia

Scivola, percorre la forma

Scuote il mio corpo instabile

Nelle mani raccolte e socchiuse

Nell’attesa dei giorni

Scorre l’acqua che deve bagnare

Il seme dell’anima

Scende giù nel mio cuore incerto

Una forza fertile

Si diffonde attraverso il respiro

E raggiunge la mente

Dissolvendo tristezze e paure

Mentre ascolto il silenzio

Con il cielo riflesso negli occhi

Lontano dalle abitudini

Prendi la pioggia, prendi la pioggia

Prendi la pioggia, prendi la pioggia

Prendi la pioggia, prendi la pioggia

Ол жаздың күнінде құлайды

Жас жаңбыр

Беттің үстінде, қолдың бойымен

Тақыр ауылда

Қайғы мен ежелгі күрсінулер туралы

Сәттілік әндерінен

Көзге шағылысқан аспанмен

Әдеттерден алыс

Жаңбыр жау, жауын жау

Жаңбыр жау, жауын жау

Ол тәтті және кенеттен құлап кетеді

Мен жаңбырды аламын

Ол сырғанайды, пішін арқылы өтеді

Ол менің тұрақсыз денемді дірілдейді

Қолда жиналып, саңылау

Күндерді күту

Ылғал болуы керек су ағып жатыр

Жанның тұқымы

Ол менің белгісіз жүрегіме түседі

Құнарлы күш

Ол тыныс алу арқылы таралады

Және ол санаға жетеді

Қайғы мен қорқынышты жою

Мен үнсіздікті тыңдап отырғанда

Көзге шағылысқан аспанмен

Әдеттерден алыс

Жаңбыр жау, жауын жау

Жаңбыр жау, жауын жау

Жаңбыр жау, жауын жау