1943 - ALICE

Come vorrei tramutare in oro la vita piena di dolore

Illuminare di luce il buio che tiene prigionero il mondo

Coltivare un giardino pieno di stelle e dimenticare, disperdere il rancore

Ora i soldati sfilano e fanno chiasso

I soldati sfilano e fanno chiasso

E le corde dell’anima si son spezzate ed io canto la morte del blu

Amati angeli apritemi la porta voglio rinascere a me stessa

Apritemi la porta del cielo mentre vivo anche se non è concesso

Apritemi la porta del cielo mentre vivo anche se non è concesso

Come vorrei tramutare in oro gli sguardi pieni di paura

Illuminare di luce il buio in questa notte senza fine

Coltivare un giardino pieno di stelle e dimenticare, il sangue, le bandiere

Mentre i soldati avanzano, la terra geme

I soldati avanzano, la terra geme

E le corde dell’anima si son spezzate ed io canto la morte del blu

Amati angeli apritemi la porta voglio rinascere a me stessa

Apritemi la porta del cielo mentre vivo anche se non è concesso

Apritemi la porta del cielo mentre vivo anche se non è concesso

Азапты өмірді алтынға айналдырғым келеді

Әлемді тұтқындаған қараңғылықты нұрландырыңыз

Жұлдызға толы бақ өсіріп, ұмытып, кек тарат

Қазір солдаттар шеруге шығып, шу шығарады

Сарбаздар шертіп, шу шығарады

Ал жанның жіптері үзіліп, көктің ажалын жырлаймын

Сүйікті періштелер, маған есікті ашыңыз, мен өзіме қайта туылғым келеді

Рұқсат етпесе де, тірі жүргенімде маған жәннаттың есігін аш

Рұқсат етпесе де, тірі жүргенімде маған жәннаттың есігін аш

Мен қорқынышты көріністерді алтынға айналдырғым келеді

Осы шексіз түнде қараңғылықты нұрмен нұрландыр

Жұлдызға толы бақ өсіріп, Қанды, жалауды ұмыт

Сарбаздар ілгерілеген сайын жер ыңылайды

Сарбаздар алға ұмтылады, жер ыңылайды

Ал жанның жіптері үзіліп, көктің ажалын жырлаймын

Сүйікті періштелер, маған есікті ашыңыз, мен өзіме қайта туылғым келеді

Рұқсат етпесе де, тірі жүргенімде маған жәннаттың есігін аш

Рұқсат етпесе де, тірі жүргенімде маған жәннаттың есігін аш