Три дороги - Александр Дюмин

Вот опять стою на перекрёстке

Впереди я вижу три пути:

Впереди я вижу три дороги,

Но не знаю, по какой идти.

Впереди я вижу три дороги,

Но не знаю, по какой идти.

Левая широкая дорога —

Вся она травою поросла,

Но по ней не ходят больше ноги

Та дорога к гибели вела.

Но по ней не ходят больше ноги

Та дорога к гибели вела.

Правая широкая дорога —

А, помню, в детстве я по ней ходил,

Но дошёл до берега крутого

Там меня старик остановил.

Но дошёл до берега крутого

Там меня старик остановил.

«Я — паромщик старый и бывалый,

А ты меня послушай, не спеши.

Ты ходи всегда прямой дорОгой

Счастье повстречаешь на пути.

Ты всегда ходи прямой дорОгой

Счастье повстречаешь на пути».

И всегда я шёл прямой дорОгой,

Счастья на пути не повстречал.

Молод был, здоровы были ноги

И в пути не нужен был привал.

Молод был, здоровы были ноги

И в пути не нужен был привал.

А теперь я старый и усталый.

Голову покрыло сединой

И никто не скажет мне «мой милый»

И никто не скажет мне «родной».

И никто не скажет мне «мой милый»

И никто не скажет мне «родной».

У друзей детишки подрастают,

А у меня, их, не было и нет.

Говорят, что дети — это счастье.

Значит я — несчастный человек.

Говорят, что дети наше счастье.

Значит я — несчастный человек.

Быстро речка жизни пробежала.

Мутная по ней прошла вода.

А меня больного и седого

Ты же не узнаешь никогда.

А меня больного и седого

Ты же не узнаешь никогда.

P. s.

Ушёл трамвай, завяли помидоры.

Это та тема, когда от сельмаша были мы,

Тёпали на левый берег.

Моим близким посвящается.

Міне, мен тағы да жол айрығында тұрмын

Мен алда үш жолды көремін:

Мен алда үш жолды көремін,

Бірақ қай жолмен барарымды білмеймін.

Мен алда үш жолды көремін,

Бірақ қай жолмен барарымды білмеймін.

Сол жақ кең жол

Бәрін шөп басып кеткен

Бірақ оның үстінен аяқ баспайды

Бұл жол өлімге әкелді.

Бірақ оның үстінен аяқ баспайды

Бұл жол өлімге әкелді.

Оң жақ кең жол

Ал, есімде, бала кезімде мен онымен жүрдім,

Бірақ мен тік жағаға жеттім

Сол жерде қарт мені тоқтатты.

Бірақ мен тік жағаға жеттім

Сол жерде қарт мені тоқтатты.

«Мен ескі және тәжірибелі паромшымын,

Ал сен мені тыңда, асықпа.

Сіз әрқашан түзу жолмен жүресіз

Жолда бақытты кездесесің.

Сіз әрқашан тура жолмен жүресіз

Жолда бақытқа жолығасың».

Мен әрқашан түзу жолмен жүрдім,

Жолда бақытты кездестірмедім.

Ол жас еді, аяғы сау еді

Ал жолда тоқтаудың қажеті болмады.

Ол жас еді, аяғы сау еді

Ал жолда тоқтаудың қажеті болмады.

Ал қазір қартайдым, шаршадым.

Басы сұр шашпен жабылған

Маған ешкім "жаным" деп айтпайды

Ал маған ешкім «туған» демейді.

Маған ешкім "жаным" деп айтпайды

Ал маған ешкім «туған» демейді.

Достардың балалары өсіп жатыр,

Ал менде олар болған жоқ және жоқ.

Балалар бақыт дейді.

Сондықтан мен бақытсыз адаммын.

Балалар біздің бақытымыз дейді.

Сондықтан мен бақытсыз адаммын.

Өмір өзені жылдам ағып жатты.

Оның үстінен лай су өтті.

Ал мен аурумын, шашым ағардым

Сіз ешқашан біле алмайсыз.

Ал мен аурумын, шашым ағардым

Сіз ешқашан біле алмайсыз.

P.s.

Трамвай кетті, қызанақтар солып қалды.

Бұл сельмаштан болған кездегі тақырып

Олар сол жағалауда жылынды.

Жақындарыма арналады.