Отпусти меня - Александр Дюмин

Задыхаюсь без тебя, задыхаюсь я Как малец во сне шепчу, пропадаю я!

Помню милые глаза, отвести нельзя…

Что ты делаешь со мной, отпусти меня… отпусти меня…

Помню дикий наш прибой, волны россыпью,

Нам ласкал июньский дождь ноги босые!

Но стучится в окна осень унылая…

С первым ветром ты ушла, моя милая… моя милая …

Будоражит вновь меня закат!

Звёзды осыпаются под утро

Как же мне вернуть твой нежный взгляд!

Как же мне вернуть, хоть на минуту…

Полюбил, и до земли, льёт бродяга-дождь,

Город серый, мрачный мой, для меня пустой…

Ветер мысли рвёт мои, туча серая!

Куда ж тропа моя ведёт, угорелая… угорелая…

Сенсіз тұншығамын, Тұншығамын Түстегі баладай сыбырлаймын, адасып қалдым!

Сүйкімді көздер есімде, сіз оларды ала алмайсыз ...

Маған не істеп жатырсың, мені жібер... жібер...

Менің жабайы серфинг, бос толқындар есімде,

Маусым жаңбыры жалаң аяғымызды сипады!

Бірақ күңгірт күз терезені қағып тұр...

Сен кеткен алғашқы желмен, жаным... жаным...

Күннің батуы мені қайтадан оятады!

Таңертең жұлдыздар түседі

Сіздің тендеріңізді қалай қайтаруға болады!

Бір минут болса да мен қалай ораламын ...

Мен ғашық болдым, жерге жаңбыр жауды,

Қала сұр, менің мұңды, мен үшін бос ...

Ойымның желбіреуі, сұр бұлт!

Менің жолым қайда апарады, жынды... жынды...