Цветы Йошивары - Аквариум, Оркестр «Виртуозы Киева»

Я назван в честь цветов Йошивары.

Я был рожден в Валентинов день.

У меня приказ внутри моей кожи,

И я иду, как все, спотыкаясь об эту тень.

У меня есть дом, в котором мне тесно,

У меня есть рот, которым поет кто-то другой,

И когда я сплю — мое отраженье

Ходит вместо меня с необрезанным сердцем

И третьей хрустальной ногой.

Я был на дне — но вся вода вышла.

Я ушел в тень — я был совсем плохой.

Я просил пить — и мне дали чашу,

И прибили к кресту — но гвозди были трухой.

И теперь я здесь — и я под током,

Семь тысяч вольт — и товарищ, не тронь проводов.

Я отец и сын, мы с тобой одно и то же,

Я бы все объяснил — но я не помню истинных слов.

Я назван в честь цветов Йошивары.

Я был рожден в Валентинов день.

Я загнан как зверь в тюрьму своей кожи,

Но я смеюсь, когда спотыкаюсь об эту тень.

Менің есімім Йосивара гүлдерінің құрметіне қойылған.

Мен Валентин күні дүниеге келдім.

Менің терімде тапсырыс бар

Ал мен басқалар сияқты мына көлеңкеден сүрініп келемін.

Мен өзімді тар сезінетін үйім бар,

Менің басқа біреу ән айтатын аузым бар

Ал мен ұйықтап жатқанда - менің шағылысуым

Менің орныма сүндеттелмеген жүрекпен жүреді

Ал үшінші кристалды аяқ.

Мен түбінде болдым - бірақ судың бәрі шықты.

Мен көлеңкеге кеттім - мен шынымен жаман болдым.

Мен сусын сұрадым - олар маған кесе берді,

Және олар оны айқышқа шегеледі - бірақ шегелер қоқыс болды.

Енді мен осындамын - және мен қуат алдым,

Жеті мың вольт - және жолдас, сымдарға қол тигізбеңіз.

Мен әке мен баламын, сен екеуміз бірміз,

Мен бәрін түсіндірер едім, бірақ нақты сөздер есімде жоқ.

Менің есімім Йосивара гүлдерінің құрметіне қойылған.

Мен Валентин күні дүниеге келдім.

Айуандай айдалдым түрмеге,

Бірақ мен осы көлеңкеден сүрінсем күлемін.