She Painted Fire Across The Skyline (Part 3) - Agalloch

I saw the nightfall…

It called to me like a river of shadows

It sang to me with the cries of a thousand ravens that blackened the sky as they

Took flight

And sank the Sol

I shall never trust the sun again, Eridanis Nadir

I ran away far into the woods

To find the Sol, I called to her…

«I don’t want to be forgotten… I never wanted to be human»

NEVER!!!

So alas the sun had descended, her fire burned brilliant in the sky

The trees bore their withered silhouettes, that cast a spell upon unearthly

white

No wolf shall keep his secrets, no bird shall dance the skyline

And I am left with nothing but an oath that gleams like a sword

To bathe in the blood of man

Mankind…

She painted fire across the skyline

Мен түнді көрдім...

Бұл маған көлеңкелер өзені сияқты деп атады

Бұл                                                                                                               аспанды 

Ұшты

Сол суға батты

Мен күнге енді ешқашан сенбеймін, Эрданис Надир

Мен  орманға қашып кеттім

Солды табу үшін мен оған қоңырау шалдым…

«Мен ұмытқым келмейді ... Мен ешқашан адам болғым келмейді»

ЕШҚАШАН!!!

Әттең, күн батып кетті, оның оты аспанда жарқырап жанды

Ағаштар құрғаған сұлбаларын алып, олар жер бетінде таң қалдырды.

ақ

Ешбір бөрі өз құпиясын сақтамайды, бірде-бір құс аспан сызығын билемейді

Ал менде қылыштай жарқыраған анттан басқа ештеңе қалды

Адамның қанына шомылу

Адамзат…

Ол аспан сызығы бойынша отты бояды