A Poem by Yeats - Agalloch

The brawling of a sparrow in the eaves

The brilliant moon and all the milky sky

And all that famous harmony of leaves

Had blotted out man’s image and his cry

A girl arose that had red mournful lips

And seemed the greatness of the world in tears

Doomed like Odysseus and the labouring ships

And proud as Priam murdered with his peers;

Arose, and on the instant clamorous eaves

A climbing moon upon an empty sky

And all that lamentation of the leaves

Could but compose man’s image and his cry

Қарниздегі торғайдың төбелесі

Жарқыраған ай және барлық сүтті аспан

Жапырақтардың әйгілі үйлесімділігі

Адамның бейнесін және оның зарын өшірді

Еріндері қызыл мұңлы қыз тұрды

Әлемнің ұлылығы көз жасымен көрінді

Одиссей мен жұмыс істейтін кемелер сияқты жойылды

Приам өз құрдастарымен бірге өлтірілгенін мақтан тұтады;

Орнынан тұрып, лезде шулаған карнизге шықты

Бос аспанға  өрмелеп бара жатқан ай

Жапырақтардың мұңы

Адамның бейнесін және оның зарын құрастыра алар еді