In The Shadow Of Our Pale Companion - Agalloch

Through vast valleys I wonder

To the highest peaks

On pathways through a wild forgotten landscape

In search of God, in spite of man

'til the lost forsaken endless.. .

This is where I choose to tread

Fall.

shall we fall into the nihil?

The nothingness that we feel in the arms of the pale

In the shadow of the grim companion who walks with us Here is the landscape

Here is the sun

Here in the balance of the earth

Where is the god?

Has he fallen and abandoned us?

As I’m stalked by the shadow of death’s hand

The fire in my heart is forged across the land

Here at the edge of this world

Here I gaze at a pantheon of oak, a citadel of stone

If this grand panorama before me is what you call God.. .

Then God is not dead

I walked down to a river and sat in reflection of what had to be done

An offering of crimson flowed into the water below

A wound of spirit from which it floated and faded away

.. .like every hope I’ve ever had.. .

.. .like every dream I’ve ever known.. .

It washed away in a tide of longing, a longing for a better world

From my will, my throat, to the river, and into the sea.. .

.. .wash away.. .

.. .fade away.. .

Here is the landscape

Here is the sun

Here at the edge of the earth

Where is the god?

Has he fallen to ruin?

As I’m stalked by the shadow of death’s hand

My heathen pride is scarred across the land

Кең-байтақ аңғарлар арқылы мен таң қаламын

Ең биік шыңдарға

Жабайы ұмытылған пейзаж арқылы жолдарда

Құдайды іздеуде, адамға қарамастан

'жоғалғандар шексіз қалдырылғанша...

Міне, мен басуды таңдаймын

Құлау.

біз нихилге түсеміз бе?

Бозарғанның құшағында біз сезінетін жоқтық

Бізбен бірге жүрген сұмдық серігінің көлеңкесінде Міне, пейзаж

Міне күн

Міне, жер балансында 

Құдай қайда?

Ол  құлап, бізді тастап кетті ме?

Мені өлім қолының көлеңкесі аңдып келе жатқанда

Менің жүрегімдегі от жерде соғылған

Міне, осы дүние шетінде 

Міне, мен емен пантеонына, тастан жасалған цитадельге қараймын

Менің алдымдағы осы керемет панорама сіз Құдай деп атайтын болсаңыз... .

Сонда Құдай өлмеген

Мен өзенге барып, не істеу керектігін ой жүгірдім

Төмендегі суға жұмсалған суға құйылды

Ол қалқып, өшіп кеткен рухтың жарасы

.. .менде бар үміт сияқты...

.. .Мен білетін барлық армандар сияқты...

Ол жақсы дүниені аңсау толқынымен шаяды

Өз еркімнен, тамағымнан, өзенге, теңізге... .

.. .жуып кет... .

.. сөну ... .

Міне пейзаж

Міне күн

Мұнда жердің шетінде 

Құдай қайда?

Ол қирауға   құлады ма?

Мені өлім қолының көлеңкесі аңдып келе жатқанда

Менің бұтқа тән мақтаныш  жерде  тыртық