She Painted Fire Across The Skyline - Agalloch

Oh dismal mourning

I open my weary eyes once again

My life has been left hollow

And ashes have filled the gorge of my within

Last night I hope and wished I’d die in my sleep

But no catharsis was granted to me

Will this pain ever pass?

The enchanting perfume of winter

And the bleak, cold breath of her still haunts me

(Oportet ubique pulchritudinem evanescere)

So half of me rode to the mountains

And the other half soared high in the winds

To a place where the angels had fallen

The soil gagged and choked on their wings

My soul was the pale skyline

That she stretched across the horizon

Two years had brought the fire

That she paints upon my loathsome canvas

О, қайғылы қайғы

Шаршаған көзімді тағы бір  ашамын

Менің өмірім бос қалды

Менің шатқалымды күл                    толды

Кеше түнде мен ұйықтап жатқанда өлсем екен деп үміттендім

Бірақ маған катарсис берілмеді

Бұл ауырсыну бір кездері өтеді ме?

Қыстың таң қалдыратын иіссуы

Оның бұлыңғыр, суық тынысы әлі күнге дейін мені мазалауда

(Oportet ubique pulchritudinem evanescere)

Сондықтан менің жартысы тауларға мінді

Ал екінші жартысы желмен  биікке көтерілді

Періштелер құлаған жерге

Топырақ олардың қанаттарына тығылып, тұншығып қалды

Менің жаным ақшыл аспан болды

Ол көкжиек бойына созылған

Екі жыл отты әкелді

Ол менің жиіркенішті кенепке сурет салады