Silbando - Adriana Varela

Una calle en Barracas al Sud

Una noche de verano

Cuando el cielo es más azul

Y más dulzón el canto del barco italiano…

Con su luz mortecina, un farol

En la sombra parpadea

Y en un zaguán

Está un galán

Hablando con su amor…

Y, desde el fondo del Dock

Gimiendo en lánguido lamento

El eco trae el acento

De un monótono acordeón

Y cruza el cielo el aullido

De algún perro vagabundo

Y un reo meditabundo

Va silbando una canción…

Una calle… Un farol… Ella y él…

Y, llegando sigilosa

La sombra del hombre aquel

A quien lo traicionó una vez la ingrata moza…

Un quejido y un grito mortal

Y, brillando entre la sombra

El relumbrón

Con que un facón

Da su tajo fatal…

Барракас әл-Суд қаласындағы көше

Жазғы түн

Аспан көгерген кезде

Итальяндық кеменің әні одан да тәтті...

Күңгірт жарығымен, фонарь

Көлеңкеде жыпылықтайды

Және дәлізде

Ол – ақсүйек

Махаббатыңызбен сөйлесу…

Және, доктың төменгі жағынан

Күйзеліп еңіреп

Эхо екпін әкеледі

Монотонды аккордеоннан

Аспанды айқайлайды

Бір қаңғыбас иттен

Және медитативті тұтқын

Ол ән айтып жатыр...

Көше... Шам бағанасы... Ол екеуі...

Ал, жасырын келеді

Сол адамның көлеңкесі

Бір кездері шүкірсіз қыз кімге опасыздық жасаған...

Айқай мен өлімші айғай

Ал, көлеңкеде жарқырайды

жарқырау

қандай факонмен

Ол өз өлімін береді ...