Descarte - Adriana Varela

En dirección pa´l bulín

Siempre por la misma calle

La del tembloroso talle

Y los labios de carmín

Va palpitando su fín

Desde que está enferma y mal

Descarte del arrabal

Que ya me parece verte

Que te da espiante la muerte

Del lecho de un hospital…

Abandonaste tu hogar

En la flor de tus abriles

Tus caprichos infantiles

Que quisiste realizar

Y hoy, va a la iglesia, a rezar

Arrodillada, tu vieja

Le ruega a Dios, te proteja

Y te ordene regresar…

Y encima tu «shacador»

Que no la va de manguero

Por cada giorno fulero… le da

Le da un amasijo flor

Па'л булин бағытында

Әрқашан бір көшеде

Белі дірілдеген

Және ерін далабы

Соңына жетіп жатыр

Өйткені ол ауырып, жағдайы нашар

Қала маңындағы аумақты кәдеге жарату

Мен сені көріп тұрған сияқтымын

Сізге тыңшылық өлімге не береді

Аурухана төсегінен...

сен үйіңнен кетіп қалдың

Сәуірлеріңіздің гүлінде

сіздің балалық қыңырлығыңыз

Сіз не істегіңіз келді?

Ал бүгін ол шіркеуге, дұға етуге барады

Тізерлеп, қартайған

Құдайға дұға етіңіз, сізді қорғаңыз

Және сізге қайтуды бұйырды ...

Ал сіздің «шакадорыңыздың» үстіне

Бұл шланг болмайды

Әрбір fulero giorno үшін… ол береді

Сізге гүл пюресі береді