Bajo un CIelo de Estrellas - Adriana Varela

Mucho tiempo después de alejarme

Vuelvo al barrio que un día dejé…

Con el ansia de ver por sus calles

Mis viejos amigos, el viejo café

En la noche tranquila y oscura

Hasta el aire parece decir:

«No te olvides que siempre fui tuya

Y sigo esperando que vuelvas a mí»

En esta noche vuelvo a ser

Aquel muchacho soñador

Que supo amarte y con sus versos

Te brindó sus penas…

Hay una voz que me dice al oído:

«Yo sé que has venido

Por ella… por ella!»

Qué amable y qué triste es a la vez

La soledad del arrabal

Con sus casitas y los árboles que pintan sombras

Sentir que todo… que todo la nombra

¡Qué ganas enormes me dan de llorar!

Bajo el cielo cubierto de estrellas

Una sombra parezco al pasar…

No he de verme jamás con aquella

¡Qué tanto mi quiso… y hoy debo olvidar!

En la noche tranquila y oscura

Hasta el aire parece decir:

«Para qué recordar que fui tuya

Si yo ya no espero que vuelvas a mí!»

Мен кеткеннен кейін көп уақыт өтті

Мен бір күні кеткен ауданға қайтамын ...

Оның көшелерін көргісі келеді

Менің ескі достарым, ескі кафе

Тыныш қараңғы түнде

Тіпті ауаның өзі:

«Мен әрқашан сенікі болғанымды ұмытпа

Ал мен сенің маған қайтып келуіңді күтемін»

Осы түнде мен тағы да

сол арманшыл бала

Сені қалай жақсы көруді және оның өлеңдерімен кім білген

Ол саған қайғысын берді...

Құлағыма сыбырлаған дауыс бар:

«Мен сенің келгеніңді білемін

Ол үшін... ол үшін!»

Қандай мейірімді және бір уақытта қайғылы

Қала маңындағы жалғыздық

Кішкентай үйлерімен және көлеңкелерді бояйтын ағаштарымен

Барлығы оның есімін атайтынын сезіну

Олар мені жылататын қандай үлкен тілек!

Жұлдыздың астында аспан жабылған

Мен өтіп бара жатқан көлеңке...

Мен өзімді онымен ешқашан көрмеймін

Ол мені қаншалықты жақсы көрді... және бүгін мен ұмытуым керек!

Тыныш қараңғы түнде

Тіпті ауаның өзі:

«Неге мен сенікі болғанымды ұмытпа

Енді сенің маған қайтып келетініңді күтпесем!»