Золотой храм - Адаптация

Когда я иду по нейтральной земле,

когда вроде всё ясно, но в каждом окне

Сотни призрачных глаз, наблюдая в прицел,

строят планы на завтра, и я б не хотел

Стать мишенью потустороннего тира

или сладкой добычей реального мира,

Унося свои ноги из вечного плена

к размытым границам весны…

Проснись, поджигатель, предчувствие моря

зовёт нас вперёд через минное поле

К другим берегам, где профессионалы,

заткнув свои рты, устремятся в анналы,

И та красота, что запрятана где-то,

покажет лицо, — и расплачется небо,

По тонкому льду босиком до рассвета,

пытаясь хоть что-то понять…

Сжигая золотой храм, сжигая свой золотой храм,

По порванным венам, по выбитым стёклам

По непрерывным коротким гудкам

Уходим на волю

Уходим на волю

Красивые сны, современные взгляды

на жизнь, и на смерть, и на тех, кому рады

В культурных притонах, пропахших соломой,

из чучел друзей или бывших знакомых…

А где-то вблизи, за стеклянным забором, —

иная война, там другие законы,

И ветер поёт в унисон те же ноты

под нежную музыку сфер.

Но в комендатурах бетонных империй

привыкли работать без рассуждений.

Их воинству нету числа, —

даже время не в силах расставить их всех по местам.

Под ломанный ритм ошалевших тамтамов

уходят свои вниз по руслам оврагов.

Я помню ещё их счастливые лица,

но разве я мог предсказать…

Сжигая золотой храм, сжигая свой золотой храм,

По порванным венам, по выбитым стёклам, по одиноким холодным углам,

Уходим на волю

Уходим на волю

Когда я иду по нейтральной земле,

когда вроде всё ясно, но в каждом окне

Сотни призрачных глаз, наблюдая в прицел,

строят планы на завтра, и я б не хотел

Стать мишенью потустороннего тира

или сладкой добычей реального мира,

Унося свои ноги из вечного плена

к размытым границам весны…

Сжигая золотой храм, сжигая свой золотой храм,

По порванным венам, по выбитым стёклам, по непрерывным коротким гудкам,

Уходим на волю

Уходим на волю

Мен бейтарап жерде жүргенде

бәрі түсінікті болып көрінгенде, бірақ әрбір терезеде

Жүздеген елес көздер, ауқымды қарап,

ертеңге жоспар құрдым, мен оны қаламаймын

Басқа дүниелік ату алаңының нысанасына айналыңыз

немесе шынайы әлемнің тәтті олжасы,

Мәңгілік тұтқыннан аяғыңызды алып

көктемнің бұлдыр шекараларына...

Оян, от жағушы, теңізді алдын ала көру

бізді кеніш арқылы алға шақырады

Кәсіби мамандар бар басқа жағалауларға

ауыздарын жауып, олар жылнамаға асығады,

Және бір жерде жасырылған сұлулық

Оның бетін көрсетеді, ал аспан жылайды,

Таң атқанша жалаңаяқ жұқа мұзда,

бір нәрсені түсінуге тырысады ...

Алтын ғибадатханаңды өртеп, алтын ғибадатханаңды өртеп жіберемін

Жыртылған тамырлар арқылы, сынған шыны арқылы

Үздіксіз қысқа дыбыстық сигналдар арқылы

Еркін барайық

Еркін барайық

Әдемі армандар, заманауи көріністер

өмір үшін де, өлім үшін де, қабылданатындар үшін де

Сабан иісі аңқып тұрған мәдени шұңқырларда,

достардың немесе бұрынғы таныстардың қорқауларынан ...

Жақын жерде, шыны қоршаудың артында, -

басқа соғыс, басқа заңдар бар,

Ал жел сол ноталарды қосылып ән салады

шарлардың нәзік музыкасына.

Бірақ бетон империялардың комендатураларында

себепсіз жұмыс істеуге дағдыланған.

Олардың әскері сансыз,

олардың барлығын өз орнына қоюға уақыт та шамасы келмейді.

Ақылсыз том-томдардың бұзылған ырғағына

олардыкі сайлардың арналарымен төмен түседі.

Әлі есімде олардың бақытты жүздері,

бірақ мен қалай болжай аламын ...

Алтын ғибадатханаңды өртеп, алтын ғибадатханаңды өртеп жіберемін

Жыртылған тамырлар арқылы, сынған әйнек арқылы, жалғыз суық бұрыштар арқылы,

Еркін барайық

Еркін барайық

Мен бейтарап жерде жүргенде

бәрі түсінікті болып көрінгенде, бірақ әрбір терезеде

Жүздеген елес көздер, ауқымды қарап,

ертеңге жоспар құрдым, мен оны қаламаймын

Басқа дүниелік ату алаңының нысанасына айналыңыз

немесе шынайы әлемнің тәтті олжасы,

Мәңгілік тұтқыннан аяғыңызды алып

көктемнің бұлдыр шекараларына...

Алтын ғибадатханаңды өртеп, алтын ғибадатханаңды өртеп жіберемін

Жыртылған тамырлар арқылы, сынған әйнек арқылы, үздіксіз қысқа дыбыстық сигналдар арқылы,

Еркін барайық

Еркін барайық