Вальс №2 - Адаптация

Хуёвый поэт как советский гандон — иначе не может и быть.

И как бы не в кайф было мне умирать, всё же охота пожить,

Радоваться воскресенью, хавать помои в четверг…

Нас опять наебали — на завтрак дали обед.

Грустные лица друзей, мой перекошенный взгляд.

Вены похожи на дом, в котором ночью не спят.

И, вроде бы, всё нормально, вроде, всё как всегда…

Нас опять наебали, — мне в лом дожидаться утра.

Ручка, блокнот, пистолет… Детям Геббельса снятся сны.

Ты попробуй влюбиться зимой, не дожидаясь весны!

Я знаю, что кто-то влюблялся, а после лишался ума…

Только их наебали, — я верю, что это судьба.

И если б я был Дед Мороз, я б устроил бы вам фейерверк,

В новогоднюю ночь я спалил бы себя дотла.

Часы пробили двенадцать, вы все посмотрели в окно…

Вас опять наебали, — да не всё ли теперь равно?

Ақымақ ақын кеңестік ақымақ сияқты - басқаша болуы мүмкін емес.

Мен үшін өлу қаншалықты биік болса да, мен өмір сүргім келеді,

Жексенбіде қуан, Бейсенбіде нан же...

Біз тағы да ренжідік - олар бізге таңғы асқа түскі ас берді.

Достардың мұңды жүздері, бұралған түрім.

Тамырлар түнде ешкім ұйықтамайтын үй сияқты.

Және бәрі жақсы сияқты, бәрі әдеттегідей ...

Олар бізді тағы да былғап тастады - мен таңғы таңды күтуім керек.

Қалам, блокнот, тапанша... Геббельстің балаларында арман бар.

Сіз көктемді күтпей қыста ғашық болуға тырысасыз!

Мен біреудің ғашық болып, содан кейін есінен танып қалғанын білемін ...

Олар жай ғана ренжіді - бұл тағдыр деп ойлаймын.

Егер мен Аяз атаның орнында болсам, мен сізге отшашу ұйымдастырар едім,

Жаңа жыл қарсаңында өзімді өртеп жіберетінмін.

Сағат он екіні көрсетті, бәрің терезеге қарадыңдар...

Қайтадан сиқырдың, қазір бәрі бұрынғыдай емес пе?