Тысячи долгих дней пустоты - Адаптация

Над банановой республикой снова снега.

За окном минус двадцать и злая пурга,

Заметая следы уходящего дня,

Напевает мне песню прошедшего лета.

Опоздавшим на праздник, не пришедшим на бал.

Тем, кто выплеснул всё или просто раздал,

Но не стал торговаться с капризной судьбой.

Пробуждая в сердцах беспокойное счастье.

Бежать босиком по холодной росе,

Ранним утром проснуться в высокой траве,

Пожиная ошибки заблудших отцов,

Понимая своё предназначение…

Тысячи долгих дней пустоты.

Забинтованный ангел спустился с небес.

Он вчера был распят, а сегодня воскрес.

Но на ярмарке жизней по-прежнему шла

Боевая торговля дешёвым товаром.

Властители судеб вершили суды,

Мне уже двадцать пять, я со многим на ты,

Натыкаясь на глотки и ржавые лбы,

Я пытаюсь пробиться к родному порогу.

Оскорблённой России уставший поэт,

Ты поверил лишь в то, чего давно уже нет,

И в нависшем молчании витает вопрос:

«Отчего я вдруг стал ненормально брезгливым?»

Тысячи долгих дней пустоты.

В полированном мире так заведено.

Что на каждый твой взмах есть команда: «На дно!»

И когда пронзаешь небесную синь,

За тобой наблюдают зрачки окуляров.

Они молятся, суки, на наши дела,

Но однажды их всех перережет весна,

И не дай Бог когда-нибудь нам повезёт —

Они все поперхнуться такой красотою.

Атеисты мечтают о новой войне,

И плевал им в лицо, я один на Земле.

Очень трудно начать и идти до конца.

Каждый сам по себе, каждый сам за себя…

Тысячи долгих дней пустоты.

Над банановой республикой снова снега,

За окном минус двадцать и злая пурга.

Заметая следы уходящего дня,

Напевает мне песню прошедшего лета.

Обмороженный город лежал в темноте,

На часах была полночь, я шёл по Земле,

Истощённые люди смотрели мне вслед,

Провожая меня кто молитвой, кто песней.

И пахнёт холодком из далёких глубин,

Ты поймешь, что остался один на один.

И слова растворятся в немой тишине,

Ты успеешь промолвить последнее «Здравствуй!»

Тысячи долгих Дней пустоты.

Банан республикасының үстіне тағы да қар жауды.

Терезенің сыртында минус жиырма және зұлым боран,

Өткен күннің ізін жабу

Маған өткен жаздың әнін айтып береді.

Мерекеге кешігіп, балға келмей.

Барлығын төгіп тастаған немесе жай ғана таратқандарға,

Бірақ ол капризді тағдырмен саудаласпады.

Жүректердегі мазасыз бақытты ояту.

Суық шықта жалаң аяқ жүгіріңіз

Таңертең ерте тұрып биік шөпте,

Жоғалған әкелердің қателігін орып,

Мақсатыңызды жүзеге асыру...

Мыңдаған бос күн.

Көктен таңылған періште түсті.

Ол кеше айқышқа шегеленіп, бүгін қайта тірілген.

Бірақ өмір жәрмеңкесінде әлі жүрді

Арзан тауар саудасымен күресу.

Тағдыр билеушілері сотты басқарды,

Мен қазірдің өзінде жиырма бестемін, менде сен туралы көп нәрсе бар,

Тамағына соқтығысып, тот басқан маңдайлар,

Туған босағама жетуге тырысамын.

Шаршаған ақын Ресейден қорланған,

Сіз енді жоқ нәрсеге ғана сендіңіз,

Ал, ілулі үнсіздікте сұрақ төбеде:

«Неге мен кенеттен әдеттен тыс ыңғайсызданып кеттім?»

Мыңдаған бос күн.

Жарқыраған әлемде солай.

Әрбір штрихыңыз үшін «Төменге!» деген пәрмен бар.

Көктің көкін тескен кезде,

Окулярлардың қарашықтары саған қарап тұр.

Олар дұға етеді, қаншықтар, біздің істеріміз үшін,

Бірақ бір күні көктем олардың бәрін кесіп тастайды,

Құдай сақтасын, бір күні жолымыз болады -

Олардың барлығы осындай сұлулыққа тұншығып қалады.

Атеистер жаңа соғысты армандайды

Ал мен олардың бетіне түкірдім, Жерде жалғызбын.

Бастап, соңына дейін бару өте қиын.

Әр адам өзі үшін, әр адам өзі үшін...

Мыңдаған бос күн.

Банан республикасында тағы да қар жауды,

Терезенің сыртында минус жиырма және зұлым боран.

Өткен күннің ізін жабу

Маған өткен жаздың әнін айтып береді.

Аяз қала қараңғыда жатыр,

Сағат бойынша түн ортасы болды, мен жерді араладым,

Шаршаған адамдар маған қарады,

Біреуді дұғамен, біреуді әнмен шығарып салу.

Алыстан суық иіс шығады,

Сіз жалғыз қалғаныңызды түсінесіз.

Сөздер мылқау үнсіздікке ериді,

Соңғы «Сәлеметсіз бе!» деп айтуға үлгересіз.

Мыңдаған бос күн.