Ангел-хранитель - Ольга Кормухина

Кто ты?

Не знаю, но чувствую сердцем — тебе одиноко везде.

День ото дня, чтоб душою согреться, ты ищешь солнце в холодной воде.

Ангел-хранитель забыл твое имя, вздохнул и исчез в облаках.

А за спиной кто-то в клоунском гриме шепчет, что счастье в надежных руках.

Ты все забрал, что пока еще ценно — простой колокольчик любви.

В мире твоем так похожем на сцену он вечерами о ком-то звонит.

Он вечерами о ком-то звонит.

Помнишь, как мы гадали с тобою ночью на Рождество?

В зеркале плыл корабль весь земной, спешил к нам по шелку волн.

В этот город, где дождь и дождь, город, где снег, и снег.

Город, где до сих пор, кто ты?

Не знаю.

Кто ты не знаю, хоть был ты мне милым и венчан со мною в снегах.

Но, ангел-хранитель забыл твое имя горько вздохнул и исчез в облаках.

Горько вздохнул и исчез в облаках…

Сен кімсің?

Білмеймін, бірақ мен сенің барлық жерде жалғыз екеніңді сеземін.

Күннен күнге жаныңды жылыту үшін суық судан күн іздейсің.

Қорғаушы періште атыңды ұмытып, күрсініп, бұлтқа сіңіп кетті.

Ал сайқымазақ боянған біреудің артында бақыт сенімді қолдарда деп сыбырлайды.

Сіз әлі де құнды нәрсенің бәрін алдыңыз - махаббаттың қарапайым қоңырауы.

Сахнаға ұқсайтын сенің әлеміңде ол кешке біреу туралы телефон соғады.

Біреу туралы кешке телефон соғады.

Рождество түнінде сізбен қалай байлық айтқанымыз есіңізде ме?

Бүкіл жердегі кеме айнада жүзіп, толқындардың жібек бойымен бізге қарай асығады.

Жаңбыр жауып, жаңбыр жауатын бұл қалаға, қар мен қар жауатын қалаға.

Қала, сен әлі қайдасың, кімсің?

Білмеймін.

Маған тәтті болып, қарлығашқа үйленіп тұрсаң да, кім екеніңді білмеймін.

Бірақ, қорғаншы періште сенің атыңды ұмытып, ащы күрсінді де, бұлтқа сіңіп кетті.

Ол ащы күрсінді де, бұлтқа сіңіп кетті...