Сирены - Гран-Куражъ

По морю волны разрезая,

Оставив землю за кормой,

Ни страх, ни ненависть не зная,

Корабль держит путь домой.

Но что за неземная сила!

Но что за дьявольский напев!

Матросам головы вскружил он

Забыть заставив о земле!

И нет их пения чудесней,

Оно и манит, и пьянит.

И, повинуясь зову песни,

На риф плывут, как на магнит!

И ослеплённые погибнут,

И вознесутся к небесам,

Но свой корабль не покинут

И не опустят паруса!

Сотни лет звуки этой песни

Все слышны в тишине…

И свой след потеряли в бездне

Или в призрачном сне…

Кто плыл, лишь волны разрезая,

Оставив землю за кормой,

Ни страх, ни ненависть не зная,

Держал корабль путь домой!

Теңіздегі толқындарды кесу

Жерді артта қалдыру

Қорқыныш та, жек көру де емес

Кеме үйге келе жатыр.

Бірақ қандай керемет күш!

Бірақ қандай шайтандық әуен!

Ол матростардың басын айналдырды

Жер туралы мәжбүрлеуді ұмытыңыз!

Ал одан асқан тамаша ән жоқ

Шақырып, мас қылады.

Әннің үніне құлақ асып,

Олар рифте магнит сияқты жүзеді!

Ал соқырлар жойылады

Және көкке көтеріл

Бірақ олар өз кемелерін қалдырмайды

Және желкендерді түсірмеңіз!

Бұл әннің жүздеген жылдар бұрынғы дыбыстары

Бәрі үнсіз естіледі...

Және тұңғиықта ізін жоғалтты

Немесе түсінде...

Кім жүзді, тек толқындарды кеседі,

Жерді артта қалдыру

Қорқыныш та, жек көру де емес

Кемені үйге қайтарды!