Надейся на Бога - Михаил Боярский

От сухой коновязи в лес уходит дорога,

На дорогу из тучи молча смотрит звезда.

Ни на что не надейся, а надейся на Бога:

Жизнь дается на время, а Господь — навсегда,

Жизнь дается на время, а Господь — навсегда…

Вот опять смутным ветром потянуло с Востока,

Вот опять еле слышно громыхнуло вдали.

Будет битва последней, будет битва жестокой,

И со стуком, как кегли, упадут короли,

И со стуком, как кегли, упадут короли…

Снова крови невинной будет пролито много,

Будем в битве друг друга, как пшеницу, молоть,

Ни на что не надейся, а надейся на Бога:

Сохранить и спасти нас может только Господь,

Сохранить и спасти нас может только Господь…

Жол құрғақ тіреуіштен орманға дейін барады,

Жұлдыз бұлт арасынан үнсіз жолға қарайды.

Ештеңеге үміт артпа, Алладан үміт ет:

Өмір аз уақытқа берілген, бірақ Жаратқан Ие мәңгілік,

Өмір бір уақытқа берілген, бірақ Жаратқан Ие мәңгілік...

Шығыстан тағы да бұлдыр жел соқты,

Бұл жерде тағы да сыбыр алыстан әрең естілді.

Соңғы шайқас болады, кескілескен шайқас болады,

Патшалар кегли тәрізді дірілмен құлап,

Ал кеглилер сияқты дірілмен патшалар құлайды...

Тағы да көп жазықсыз қан төгіледі,

Бір-бірімізді бидайдай ұнтамыз,

Ештеңеге үміт артпа, Алладан үміт ет:

Бізді тек Жаратқан Ие ғана құтқара алады,

Бізді тек Жаратқан Ие ғана құтқара алады...