The Holy Sonnets of John Donne, Op. 35: Sonnet X: Death, be not proud - Steuart Bedford, Philip Langridge, Бенджамин Бриттен

Death be not proud, though some have called thee

Mighty and dreadfull, for thou art not soe,

For those whom thou think’st thou dost overthrow,

Die not, poore death, nor 1 kill mee.

From rest and sleepe, which but thy pictures be,

Much pleasure;

then from thee, much more must flow,

And soonest our best men with thee do goe,

Rest of their bones, and souls deliverie.

Thou art slave to Fate, Chance, kings and desperate men,

And dost with poyson, warre, and sickness dwell,

And poppie, or charmes can make us sleepe as well

And better than thy stroake;

why swell’st thou then?

One short sleepe past, wee wake eternally,

And death shall be no more;

Death, thou shalt die.

Кейбіреулер сені шақырса да, өлім мақтанба

Құдіретті де қорқынышты, өйткені сен ондай емессің,

Сіз кімдерді құлатамын деп ойлайсыз,

Өлме, бейшара өлім, не 1 өлтірме мені.

Демалу мен ұйқыдан, бұл сіздің суреттеріңізден басқа,

Көп рахат;

Сонда сенен көп нәрсе ағу керек,

Сізбен бірге ең жақсы адамдарымыз тезірек кетеді,

Қалған сүйектері мен жаны аман қалады.

Тағдырдың, мүмкіндіктің, патшалар мен үмітсіз адамдардың құлысың,

Пойсонмен дос, соғыс және ауру өмір сүреді,

Ал көкнәр немесе түймарлар бізді ұйықтатуы  мүмкін

Және сенің соққыңнан да жақсырақ;

онда неге ісіп жатырсың?

Бір қысқа ұйқы өтті, мәңгілік оянады,

Енді өлім болмайды;

Өлім, сен өлесің.