Britten: Seven Sonnets of Michelangelo, Op. 22 - Sonetto XXIV - Peter Pears, Бенджамин Бриттен

Spirito ben nato, in cui si specchia e vede

Nelle tuo belle membra oneste e care

Quante natura e 'l ciel tra no' puo' fare

Quand’a null’altra suo bell’opra cede;

Spirto leggiadro, in cui si spera e crede

Dentro, come di fuor nel viso appare

Amor, pietà, mercè, cose sì rare

Che mà furn’in beltà con tanta fede;

L’amor mi prende, e la beltà mi lega;

La pietà, la mercè con dolci sguardi

Ferma speranz’al cor par che ne doni

Qual uso o qual governo al mondo niega

Qual crudeltà per tempo, o qual più tardi

C’a sì bel viso morte non perdoni?

Жақсы туған рух, онда ол ойлайды және көреді

Сіздің әдемі адал және қымбатты мүшелеріңізде

Қаншама табиғаттың арасында аспанның қолынан келмейді

Оның басқа әдемі туындыларының ешқайсысы нәтиже бермегенде;

Үміттенетін және сенетін мейірімді рух

Ішінде, сыртында сияқты көрінеді

Махаббат, мейірім, мейірім, сирек кездесетін нәрселер

Осыншама сеніммен сұлулықпен қамтамасыз етесің;

Махаббат мені алады, ал сұлулық мені байланыстырады;

Мейірім, мейірімді көзқараспен

Жүрек оны беретін сияқты деп үміттенуді тоқтатыңыз

Әлемдегі үкімет нені пайдаланады немесе нені жоққа шығарады

Қандай қатыгездік дер кезінде, әлде кейінірек

Сондай әдемі бет өлім бар, сіз кешірмейтін?