Britten: Seven Sonnets of Michelangelo, Op. 22 - Sonetto XXXII - Peter Pears, Бенджамин Бриттен

S’un casto amor, s’una pietà superna

S’una fortuna infra dua amanti equale

S’un’aspra sorte all’un dell’altro cale

S’un spirto, s’un voler duo cor governa;

S’un’anima in duo corpi è fatta etterna

Ambo levando al cielo e con pari ale;

S’amor c’un colpo e d’un dorato strale

Le viscer di duo petti arda e discerna;

S’amar l’un l’altro, e nessun se medesmo

D’un gusto e d’un diletto, a tal mercede

C’a un fin voglia l’uno e l’altro porre;

Se mille e mille non sarien centesmo

A tal nodo d’amore, a tanta fede;

E sol l’isdegno il può rompere e sciorre

Иә пәк махаббат, иә асқан тақуалық

Бұл екі бірдей ғашықтың арасындағы бақыт

Қожаларда бір-біріне ащы тағдыр бар

Иә рух, иә, қалаған дуэт кор басқарады;

Екі денедегі жан мәңгілік болады

Аспанға көтеріліп, қанаты бірдей;

Махаббат үшін оқ пен алтын жебе бар

Екі омыраудың ішкі мүшесі күйіп, танып біледі;

Бір-біріңді жақсы көр, өзіңді емес

Дәмі мен ләззатының, мұндай сый үшін

Екеуі де тудыруы мүмкін соңғылық бар;

Мың мен мың жүздік болмай қалса

Осы махаббат түйініне, сонша сенімге;

Және тек юрисдикция бұзылып, ағып кетуі мүмкін