The Holy Sonnets of John Donne, Op. 35: Sonnet XVII: Since she whom I lov'd - Steuart Bedford, Philip Langridge, Бенджамин Бриттен

Since she whom I lov’d hath pay’d her last debt

To Nature, and to hers, and my good is dead,

And her Soule early into Heaven ravished,

Wholly on heavenly things my mind is sett.

Here the admyring her my mind did whett

To seeke thee God;

so streams do shew their head;

But though I have found thee and thou my thirst hast fed,

A holy thirsty dropsy melts mee yett,

But why should I begg more love, when as thou

Dost wooe my soul for hers: off’ring all thine:

And dost not only feare lest I allow

My love to Saints and Angels, things divine,

But in thy tender jealousy dost doubt

1, yea, Devill putt thee out.

Өйткені мен жақсы көретін ол өзінің соңғы қарызын төледі

Табиғатқа да, оған да, менің жақсылығым өлді,

Оның рухы көкке ерте көтерілді,

Менің ойым толығымен көктегі нәрселерге басылған.

Міне, оған тәнті болғандар менің ойымды оятты

Құдайды іздеу;

сондықтан ағыстар бастарын көрсетеді;

Бірақ мен сені тапсам да, сен шөлімді тойдырдың,

Қасиетті шөлдеген тамшы ериді,

Бірақ сен сияқты мен неге көбірек махаббат сұрауым керек?

Ол үшін менің жанымды құртыңыз: бәріңізді өшіріңіз:

Мен рұқсат бермеймін деп қорқып қана қоймайды

Менің әулиелер мен періштелерге махаббатым, құдайлық нәрселер,

Бірақ сіздің нәзік қызғанышыңызға күмәнданасыз

1, иә, сені шайтан қуып жіберді.